เมโทรเซ็กชวล (อังกฤษ: metrosexual) มาจากศัพท์ 2 คำ ที่นำมารวมกัน คำแรกคือคำว่า “Metropolitan” ที่มีความหมายตรงกับคำว่าเมือง เมื่อนำมาใช้ในคำว่า “Metro sexual” ก็หมายถึงว่า ผู้ชายที่ใช้ชีวิตในรูปแบบสังคมเมือง เป็นบุคคลที่เข้าสังคม ในขณะเดียวกัน “Sexual” เป็นศัพท์ที่นำมาจาก “Heterosexual” ซึ่งในที่นี้มีหมายถึง ผู้ชายปกติที่ชอบเพศตรงข้าม แต่ก็มีความกังวลเกี่ยวกับรูปร่าง การดูแลรักษาตัวเอง รวมถึงเรื่องแฟชั่นซึ่งไม่ต่างจากเกย์ เป็นกลุ่มคนผู้ชายที่นิยมความสวยความงามบนตัวเองมากกว่าปกติ โดยจะมีเรื่องการดูแลเครื่องแต่งกาย ใบหน้าและผิวพรรณสูงกว่าผู้ชายทั่วไป ซึ่งส่วนมากนิยมใช้สินค้าที่มียี่ห้อราคาสูง ใช้น้ำหอม ชอบช๊อปปิ้ง เล่นฟิตเนส โดยพฤติกรรมของคนกลุ่มนี้ ไม่ได้สนใจแต่เรื่องสุขภาพอย่างเดียว แต่ยังเป็นคนทันสมัย ชอบการเปลี่ยนแปลง สนใจเรื่องเทคโนโลยี เรียนรู้และพัฒนาตนเองตลอดเวลา มุ่งมั่นทุ่มเทในการทำงาน เพื่อความสำเร็จ มีอาชีพที่มั่นคง และมีรายได้สูง ที่สำคัญยังเป็นนักช็อปตัวยง ซึ่งจะมีลักษณะตรงข้ามกับลักษณะที่เรียกว่า เรโทรเซ็กชวลเมโทรเซ็กชวลมีลักษณะคล้ายลักษณะจิตวิทยาที่เรียกว่า นาร์ซิสซิสซึม เป็นลักษณะที่เพศชายหลงใหลในตัวเอง เปรียบเทียบตามเทพเจ้าในตำนานกรีก นาร์ซิสซัส วิจัยโดย ซิกมุนด์ ฟรอยด์ ในปี 2457คำว่า "เมโทรเซ็กชวล" เริ่มใช้ครั้งแรกโดย มาร์ก ซิมป์สัน นักหนังสือพิมพ์ชาวอังกฤษเขียนในหนังสือของเขาที่ตีพิมพ์เมื่อ 15 พฤศจิกายน พ.ศ. 2537 แต่ไม่เป็นที่นิยมจนกระทั่งในปี 2545 ซิมป์สันได้นำมาใช้ในแมกาซีนที่เขาเขียนอีกครั้งในหัวข้อชื่อ Meet the metrosexual และในเดือนมิถุนายน 2546 หนังสือพิมพ์นิวยอร์กไทม์ ได้มีการใช้คำศัพท์นี้โดยใช้ชื่อหัวข้อว่า Metrosexuals Come Out โดยกล่าวว่ามาจากคำที่ มาร์ก ซิมป์สันใช้ในปี 2537 สำหรับในไทยนั้นได้มีการเริ่มใช้กันในช่วงปี 2547 โดยมีการกล่าวถึงในนิตยสาร Positioning ของไทย หรือ อย่างบริษัทโฆษณาชื่อดัง โอกิลวี่ แอนด์ เมเธอร์ แอดเวอร์ไทซิ่ง ได้มีการจัดสัมมนา ในหัวข้อชื่อ Meet the Metrosexuals : The Next Big Spender ต้นปี 2549 [1]บุคคลที่มีชื่อเสียงที่อาจเข้าข่ายเมโทรเซ็กชวล เช่น เดวิด เบคแคม[2]