อ้างอิง ของ เม่าไข่ปลา

  • พีรศักดิ์ วรสุนทโรสถ และคณะ. ทรัพยากรพืชในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ 2: ไม้ผลและไม้ผลเคี้ยวมัน. กทม. สถาบันวิจัยวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีแห่งประเทศไทย. 2544.
  1. ↑ ป่าแม่คำมี: ความหลากหลายทางชีวภาพจากอดีตถึงปัจจุบัน. กทม. สำนักวิจัยและพัฒนาป่าไม้. 2556
  2. ↑ นิดดา หงษ์วิวัฒน์. ส้มเม่า ผักรสเปรี้ยวต้นไม้ภาคใต้. ครัว. ปีที่ 18 ฉบับที่ 210 ธันวาคม 2554 หน้า 12