เรือทองบ้าบิ่น เป็นเรือประตูหน้า หนึ่งในสองของเรือคู่แรกในกระบวนพยุหยาตราชลมารค เรือลำเดิมไม่พบหลักฐานในการสร้าง ในสมัยสงครามโลกครั้งที่ 2 ได้ถูกลูกระเบิด ตัวเรือได้รับความเสียหาย กรมศิลปากรได้ตัดหัวเรือและท้ายเรือเก็บรักษาไว้ในพิพิธภัณฑ์ ในปี พ.ศ. 2507 ได้สร้างตัวเรือขึ้นใหม่ โดยใช้หัวเรือเดิมและได้แกะสลักลวดลาย คาดหัว-ท้ายเรือ ปิดทองประดับกระจก พร้อมกับจัดทำเครื่องตกแต่งเรือใหม่ ตัวเรือกว้าง 1.83 เมตร ยาว 32 เมตร ลึก 0.64 เมตร ใช้ฝีพาย 39 นาย นายเรือ 1 นาย และนายท้าย 2 นาย[1] ปัจจุบันเก็บรักษาที่แผนกเรือพระราชพิธี กองเรือเล็ก