ตัวเรือนจำมีอาคารหลักซึ่งเป็นอาคารทรงแปดเหลี่ยมสามชั้นสร้างขึ้นโดยได้รับอิทธิพลอย่างมากจากทฤษฎีแปดไทรแกรมของอี้จิง ตัวอาคารทั้งหลังประกอบขึ้นจากแนวอาคารหลังคากระเบื้อง 7 แนวและแนวอาคารหลังคาราบหันหน้าไปทางทิศเหนืออีก 1 แนว ซึ่งได้รับการตั้งชื่อตามชื่อของไทรแกรมทั้งแปดขิงอี้จิง ผนังด้านนอกและด้านในสร้างขึ้นแตกต่างกัน ผนังด้านนอกปิดด้วยกำแพงอิฐมีช่องอากาศ ส่วนด้านในเปิดด้วยที่ว่างสีเขียวไม่มุงหลังคาซึ่งนักโทษจะถูกแยกออกจากกันด้วยรั้วเหล็ก ในภายหลัง แนวอาคารทั้งแปดถูกแบ่งออกเป็นพื้นที่ซึ่งตั้งชื่อเรียงตามอักษร ได้แก่ พื้นที่เอ พื้นที่บี พื้นที่ซี พื้นที่ดี พื้นที่อี พื้นที่เอฟ พื้นที่จี และพื้นที่เอช[2] พื้นที่ดังกล่าวประกอบกันขึ้นเป็นหกเขต ซึ่งได้รับการตั้งชื่ว่า เขตเอบี เขตบีซี เขตอีดี เขตเอฟจี เขตเอเอช และเขตไอดี ซึ่งทั้งหมดมีห้องคุมขังนักโทษทั้งสิ้น 238 ห้อง จำแนกตามเขตได้ดังนี้[2]:

• เขตเอบี: 52 ห้อง
• เขตไอดี: 17 ห้อง
• เขตรักษาความปลอดภัย (เขตคุมขังเดี่ยว): 3 ห้อง
• เขตดี: 65 ห้องแคบ
• เขตที่เหลือ: 101 ห้อง

ใจกลางเรือนจำเป็นอ่างเก็บน้ำสูงและใหญ่ซึ่งยังใช้เป็นหอคอยหลักซึ่งให้เจ้าหน้าที่เรือนจำสามารถมองเห็นภาพโดยรวมของห้องคุมขังนักโทษทั้งหมดในเรือนจำได้[2] นอกเหนือจากจะมีห้องคุมขังนักโทษแล้ว อาคารหลักยังมีสิ่งอำนวยความสะดวกสำหรับผู้ต้องขัง ตลอดจนผู้บริหารเรือนจำและเจ้าหน้าที่[2]

ในภายหลังได้มีการก่อสร้างโบสถ์คริสต์และวัดพุทธในพื้นที่โดยรอบอาคารหลัก แต่ปัจจุบันได้ถูกทำลายลงไปแล้ว นอกจากนี้ยังมีผืนที่ดินเพาะปลูกขนาดเล็กและสิ่งอำนวยความสะดวก อย่างเช่น ร้านอาหารและห้องน้ำ สำหรับนักโทษในที่ดินนี้ ส่วนที่อยู่ด้านนอกสุดของเรือนจำถูกแยกออกจากพ้นที่คุมขังนักโทษหลักโดยกำแพงอิฐทรงสี่เหลี่ยมและรั้วลวดหนาม มีหอคอยสี่แห่งตั้งอยู่ทั้งสี่มุมของกำแพง