ในเชิงพาณิชย์

ผู้ผลิตเครื่องบินชาวอังกฤษ Saunders-Roe พัฒนาเป็นครั้งแรกโฮเวอร์คราฟ์แบบคนแบก-ทางปฏิบัติ, SR.N1 ซึ่งออกโปรแกรมทดสอบหลายแห่งในปี ค.ศ. 1959-1961 (สาธิตสาธารณะครั้งแรกในปี ค.ศ.1959) รวมทั้งการทดสอบข้ามช่องทางทำงานในกรกฎาคม ค.ศ. 1959 ขับโดย ปีเตอร์ ("ชิพเปอร์") แลมบ์ นักบินทดสอบอดีตสมาชิกทหารเรือและหัวหน้านักบินทดสอบซอนเดอส์ยอง คริสโต ค็อกเคอเรลล์ อยู่บนเรือ และการบินที่เกิดขึ้นในวันครบรอบ 50 ปีของตรงกันข้ามทางอากาศแรกของหลุยส์ เบอร์รอต[1]

พลเรือนที่ไม่ใช่เชิงพาณิชย์

การทหาร

นันทนาการ / กีฬา

ชุดขนาดเล็กที่ผลิตในเชิงพาณิชย์หรือแผนการสร้างโฮเวอร์คราฟ์เพิ่มขึ้นจะถูกนำมาใช้เพื่อการพักผ่อนหย่อนใจ เช่น การแข่งรถ และการประมงแล่นในทะเลสาบน้ำจืด และแม่น้ำพื้นที่เป็นแอ่งน้ำบริเวณปากแม่น้ำ และน้ำทะเลชายฝั่งฝั่ง[2]

ชมรมล่องเรือโฮเวอร์คราฟ์ [3]จะทุ่มเทเพื่อการส่งเสริมสนับสนุนและพัฒนางานอย่างปลอดภัยและน้ำใจของโฮเวอร์คราฟ์แล่นด้านสันทนาการ เป็นระเบียบในการฝึกอบรมทางการเลื่อนเหตุการณ์และมีระดับโลกเครื่องมือการออกแบบโฮเวอร์คราฟ์แนะนำในการดำเนินงานความปลอดภัย, ส่วนลดสมาชิกและประกันเรือ แต่ก็มีสโมสรบอร์ดที่ใช้งานและให้ข้อมูลของสมาชิก

ชมรมโฮเวอร์คราฟ์ แห่งบริเตนใหญ่ก่อตั้งขึ้นในปี ค.ศ. 1966 เป็นประจำภายในประเทศและจัดกิจกรรมการแข่งขันชายฝั่งโฮเวอร์คราฟ์ในสถานที่ต่าง ๆ ทั่วสหราชอาณาจักร[4]

ในเดือนสิงหาคม ค.ศ. 2010 ชมรมโฮเวอร์คราฟ์ แห่งบริเตนใหญ่เป็นเจ้าภาพในงานการประชันโฮเวอร์คราฟ์โลก ในTowcester Racecourse[5]การประชันโฮเวอร์คราฟ์โลก ดำเนินภายใต้การอุปถัมภ์ของสหพันธ์โฮเวอร์คราฟ์โลก[6] เหตุการณ์ที่คล้ายกันมีขึ้นในยุโรปและสหรัฐอเมริกา[7][8]