เล สวน หรือ เล หยวน (เวียดนาม: Lê Duẩn) เป็นเลขาธิการของพรรคคอมมิวนิสต์เวียดนามตั้งแต่เดือนกันยายน พ.ศ. 2503 จนถึงแก่อสัญกรรมเมื่อ 10 กรกฎาคม พ.ศ. 2529 สวนเป็นผู้นำที่สำคัญของพรรคหลังโฮจิมินห์ถึงแก่อสัญกรรมเมื่อ พ.ศ. 2512สวนเกิดเมื่อ 7 เมษายน พ.ศ. 2450 ที่จังหวัดกว๋างจิ บิดาเป็นเจ้าหน้าที่รถไฟ เขาเข้าร่วมกับโฮจิมินห์เมื่อ พ.ศ. 2471 เขาเป็นสมาชิกร่วมก่อตั้งพรรคคอมมิวนิสต์อินโดจีนเมื่อ พ.ศ. 2473 เขาถูกฝรั่งเศสจับกุมและติดคุกนานถึง 10 ปี ได้รับการปล่อยตัวเมื่อ พ.ศ. 2488 สวนมีบทบาทในการส่งเสริมการปฏิวัติในภาคใต้ จนมีการแบ่งแยกเวียดนามเป็นสองประเทศ เขาจึงเดินทางมายังฮานอยใน พ.ศ. 2500 และร่วมงานกับพรรคคอมมิวนิสต์เวียดนาม จนกระทั่งมีการรวมประเทศ สวนเป็นผู้มีอิทธิพลในพรรค และเลือกดำเนินนโยบายสังคมนิยมแบบไม่ยืดหยุ่น รวมทั้งการรุกรานกัมพูชา และนิยมสหภาพโซเวียตจนตัดความสัมพันธ์กับสาธารณรัฐประชาชนจีน หลังจากที่สวนเสียชีวิตแล้ว นโยบายของพรรคจึงเน้นไปในทางปฏิรูปมากขึ้น