เลขยันต์มี 3 ส่วน คือส่วนที่เป็นรูปวาด ได้แก่ รูปโครงยันต์หรือตัวเรือนยันต์ (ล้านนาเรียกโขงยันต์) มีลักษณะเป็นกรอบภายในมีช่องที่ขีดแบ่งไว้ (เส้นขีดภายในโขงยันต์คือกระดูกยันต์) เว้นเป็นพื้นที่ว่างไว้เพื่อลงอักขระ โครงยันต์มักเป็นรูปทรงเรขาคณิต เช่นรูปทรงกลม สี่เหลี่ยม ขนมเปียกปูน[3]

ส่วนที่สองคืออักษร ที่พบในยันต์เป็นอักษรพระธรรมในแต่ละถิ่น โดยใช้บันทึกเป็นภาษาบาลีและภาษาถิ่น ส่วนที่สามคือตัวเลขเป็นตัวเลขในอักษรธรรมต่าง ๆ ซึ่งมักมีเลขสองแบบคือ เลขโหรา ใช้บันทึกแทนดวงดาวในทางโหราศาสตร์ และ เลขในธรรม ใช้บันทึกเกี่ยวกับจำนวนเช่นอาจหมายถึงดวงดาวในทางโหราศาสตร์ หมายถึง หัวข้อธรรมในพระศาสนา หรือความหมายต่าง ๆ ที่ถูกกำหนดขึ้นมา อย่างไรก็ดีหากพบเพียงองค์ประกอบเดียวก็ยังคงเรียกว่าเลขยันต์