เวเพอร์เวฟ (อังกฤษ: vaporwave หรือ vapourwave)[18] เป็นแนวดนตรีอิเล็กทรอนิกส์[2] และ อินเทอร์เน็ตมีม[19] ที่เกิดขึ้นในช่วงต้นยุค 2010[2] โดยแนวดนตรีมักจะรวมความหลงใหลจากเพลงยุค 1980 และ 1990 เช่น ดนตรีเลานจ์ สมูธแจ๊ส อาร์แอนด์บี และ ดนตรีลิฟต์[4][3] ที่ใช้แซมเพิลเพลงหรือใช้เทคนิคผ่านการตัดต่อเสียงส่วนท่อนเพลงช้า ๆ มาใส่ รวมทั้งการเพิ่มเอฟเฟกต์อื่น ๆ[6][4] วัฒนธรรมย่อยที่เกี่ยวข้องกับเวเพอร์เวฟ มักจะมีการเสียดสีกับการบริโภคแบบทุนนิยมและวัฒนธรรมสมัยนิยม รวมลักษณะที่เกี่ยวกับ การนึกถึงความหลัง และ ลัทธิเหนือจริง ที่ผูกพันกับ ความบันเทิงสมัยนิยม เทคโนโลยี และ โฆษณาในยุค 1980 และ 1990 นอกจากนี้ยังรวมภาพออกแบบเว็บไซต์อินเทอร์เน็ตในช่วงปลายยุค 1990 รวมทั้งการใช้ ศิลปะแบบกลิตซ์ และ ไซเบอร์พังก์[3]เวเพอร์เวฟมีกำเนิดมาจากการทดลองดนตรีฮิปนากอจิกป็อป มีโปรดิวเซอร์บุกเบิก เช่น เจมส์ เฟอร์ราโร, แดเนียล โลพาทิน และเวกทรอยด์ (Vektroid)[20] หลังจากที่มีการปล่อยอัลบั้ม Floral Shoppe (ธันวาคม ศ.ค. 2011) จนกลายเป็นแรงบันดาลใจของโปรดิวเซอร์ในโลกออนไลน์ที่ทำแนวเพลงนี้ แล้วได้เพิ่มผู้ฟังบนเว็บไซต์ Last.fm, Reddit, และ 4chan และยังเข้าถึงที่ใหม่ นอกจากนี้มีหลายนามแฝงที่ใช้เว็บ Bandcamp เพื่อการจำหน่าย[9] การเปิดกว้างของเวเพอร์เวฟ ในปี 2012 นำไปสู่การเกิดแยกเป็นแนวย่อย เช่น futurefunk, mallsoft และ hardvapour