เสม็ดขาวใบยาว (M. leucadendra) ถูกตั้งชื่ออย่างเป็นทางการครั้งแรกในปี 1762 โดยลินเนียส (Carl Linnaeus) ใน Species Plantarum เป็น Myrtus leucadendra [5][6] Linnaeus ใช้คำอธิบายของสายพันธุ์ที่เขียนโดยรัมฟีอุส (Georg Eberhard Rumphius) ในปี 1741 ก่อนที่ระบบการเรียกชื่อสมัยใหม่จะถูกคิดค้น(โดยลินเนียส) รัมฟีอุสได้อธิบายถึงพืชที่เติบโตในอินโดนีเซียชนิดนี้ ต่อมา ลินเนียสได้ตระหนักว่าพืชชนิดนี้มีความเหมือนร่วมกับพืชอื่น ๆ ใน สกุล Myrtus เพียงเล็กน้อย จึงแยกและตั้งชื่อสกุล Melaleuca ขึ้นใหม่เพื่อรองรับพืชชนิดนี้ [7] ดังนั้น Melaleuca leucadendra จึงกลายเป็น melaleuca ตัวแรกที่ได้รับการตั้งชื่ออย่างเป็นทางการ และถูกตีพิมพ์ในปี 1767 ใน Mantissa plantarum [8][9] ตามมาว่าแม้ว่า Melaleuca เกือบทั้งหมดจะพบเฉพาะในออสเตรเลีย แต่ ตัวอย่างชนิด แรกมาจากอินโดนีเซีย

ชื่อเฉพาะ ( leucadendra ) มาจากคำ ภาษากรีกโบราณ λευκός (leukós) ที่ แปลว่า“ ขาว” [10] :856 และ δένδρον (déndron) แปลว่า“ ต้นไม้” [10] :813 หมายถึงเปลือกสีขาวของพืชชนิดนี้ [2]

Melaleuca leucadendra นั้นดูเผินๆคล้ายกับต้นเสม็ดชนิดอื่น ๆ โดยเฉพาะ Melaleuca cajuputi, Melaleuca quinquenervia, Melaleuca linariifolia และ Melaleuca viridiflora และบางครั้งถูกเรียกว่า Cajuput หรือ Cajeput ซึ่งเป็นคำ ภาษาอังกฤษ เรียกน้ำมันที่ได้จากใบของ Melaleuca cajuputi และคำนี้อาจเป็นการทับศัพท์จาก kayu putih ซึ่งเป็นภาษาอินโดนีเซีย [11] ในภาษามลายู เสม็ดขาวใบยาว (M. leucadendra) เรียกว่า Gelam [12] และสันนิษฐานว่าใช้อ้างอิงในการตั้งชื่อให้กับเขต กัมปุงเกอลัม ในสิงคโปร์ [13]