บุคคลย่อมมีสิทธิเสรีภาพในการเลือกสังกัดกลุ่มผ่านทางเครือข่ายอิเล็กทรอนิกส์ตามความชอบ ความสนใจ ฐานะทางสังคม ฐานะทางเศรษฐกิจ ความมุ่งหวังทางการเมือง โดยไม่ต้องหวาดกลัวผลกระทบในเชิงลบที่จะได้รับจากสังคม เจ้าหน้าที่รัฐ หรือการเลือกปฏิบัติอันไม่เป็นธรรมจากอคติของบุคคลอื่นที่เกี่ยวข้อง การแสดงออกสามารถสื่อให้บุคคลอื่นเข้าใจได้ทั้งจากตัวอักษร รูปภาพ การ์ตูน ภาพถ่าย บทความ สามารถใช้ได้ทั้งในทางสร้างสรรค์ ทำลาย ทำให้เสียหาย ทำให้เข้าใจผิด เพื่อให้สัมฤทธิ์ผลที่มุ่งหวัง ดังนั้นผู้เสพสื่อเหล่านี้จึงควรมีวิจารณญานอย่างยิ่งถึงแม้ว่าจะอยู่ในกลุ่มหรือเครือข่ายเดียวกันก็ตาม โดยเฉพาะเรื่องการเมืองซึ่งมีผลประโยชน์แอบแฝงมหาศาล

ในประเทศไทย

การใช้เสรีภาพในการแสดงความคิดเห็นทางเว็บไซต์นอกจากจะดูเรื่องกฎหมายรัฐธรรมนูญแล้ว ยังต้องดูเรื่องของกฎหมายอื่นประกอบด้วย เช่นในเรื่องการละเมิดถึงบุคคลที่สาม หรือกฎหมายเกี่ยวกับการนำเสนอสื่อในระบบสารสนเทศ หรือกฎหมายอินเทอร์เน็ต ซึ่งต้องระมัดระวัง กล่าวคือ บางกรณีอาจจะไปเข้าหลักเกณฑ์ในกฎหมายลูกบางฉบับ เพราะการเผยแพร่ทางอินเทอร์เน็ต โอกาสที่บุคคลที่ถูกพาดพิง หรือกล่าวหาจะมาแก้ต่างนั้นลำบาก หรือแม้แต่จะสามารถหาต้นตอของการโพสหรือเผยข้อมูลได้ก็ต้องใช้เวลา แม้ว่าการลบ หรือไม่ลบจะขึ้นอยู่ในการตัดสินใจของผู้ดูแลก็ตาม และแม้ผู้ที่ถูกพาดพิงจะสามารถแก้ไขข้อกล่าวหาได้ก็ตาม ทำให้เรื่องแบบนี้ค่อนข้างบอบบางในมุมมองทางกฎหมาย