เสียงเพรียกจากพงไพร (อังกฤษ: The Call of the Wild) เป็นนวนิยายที่เขียนโดยนักเขียนชาวอเมริกันแจ็ค ลอนดอน ที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นครั้งแรกในปี ค.ศ. 1903 โครงเรื่องของ “เสียงเพรียกจากพงไพร” เป็นเรื่องเกี่ยวกับสุนัขที่ได้รับการเลี้ยงดูอย่างดีอย่างสุนัขบ้านชื่อ “บัค” ที่สัญชาตญาณป่าได้รับกระตุ้นขึ้นหลังจากเหตุการณ์ต่างๆ ที่เกิดขึ้นที่ทำให้ “บัค” กลายเป็นสุนัขลากเลื่อนในยูคอนระหว่างสมัยการตื่นทองคลอนไดค์ในคริสต์ศตวรรษที่ 19 ที่ทำให้มีการซื้อขายสุนัขลากเลื่อนกันด้วยราคาสูงเมื่อได้รับการตีพิมพ์ในปี ค.ศ. 1903 “เสียงเพรียกจากพงไพร” ก็กลายเป็นหนังสือที่อ่านกันมากที่สุดของลอนดอน และถือกันว่าเป็นงานชิ้นเอกในสมัยการเขียนในช่วงแรกของลอนดอน[1] การที่ตัวเอกของเรื่องเป็นสุนัขทำให้บางครั้ง “เสียงเพรียกจากพงไพร” ได้รับการจัดอยู่ในประเภทวรรณกรรมสำหรับเยาวชน แต่อันที่จริงแล้วเป็นหนังสือเล่มนี้มีเนื้อหาที่เป็นเรื่องที่เป็นเรื่องเครียด (dark in tone) และฉากที่เกิดขึ้นหลายฉากก็เป็นฉากที่เต็มไปด้วยความรุนแรงและทารุณ“เสียงเพรียกจากพงไพร” เป็นงานวรรณกรรมชิ้นสำคัญที่โมเดิร์นไลบรารีจัดให้เป็นลำดับที่แปดสิบแปดของนวนิยายดีที่สุดร้อยเรื่องโดยโมเดิร์นไลบรารี (Modern Library 100 Best Novels) ในบรรดานวนิยายที่ถือว่าดีเด่นของคริสต์ศตวรรษที่ 20[2]“เสียงเพรียกจากพงไพร” ได้รับการสร้างเป็นภาพยนตร์หลายครั้งๆ แรกในปี ค.ศ. 1972 สำหรับโทรทัศน์ และต่อมาในปี ค.ศ. 1993 และ ค.ศ. 1997 ในชื่อว่า “The Call of the Wild: Dog of the Yukon”