ในพฤกษศาสตร์ เหง้า (อังกฤษ: rhizome จาก กรีกโบราณ: rhízōma "mass of roots"[1] จาก rhizóō "cause to strike root"[2]) เป็นพืชจำพวกที่ลงหัว หรือ มีลำต้นใต้ดิน(เหง้า)ส่วนใหญ่เป็นพืชล้มลุก ลำต้นหรือใบ จะแห้งเหี่ยวไปในหน้าแล้ง และงอกงามใหม่ในหน้าฝน จึงนิยมเรียกกันว่าหัวหรือเหง้า[3]