เอร์โมซาโซเบรานา (สเปน: Hermosa Soberana) เป็นชื่อของเพลงชาติแห่งสาธารณรัฐนิการากัว ระหว่าง พ.ศ. 2436 - พ.ศ. 2453 ชื่อของเพลงนี้อาจแปลความหมายได้ว่า "อธิปไตยอันงดงาม" บทเพลงดังกล่าวได้ประพันธ์ขึ้นเพื่ออุทิศแก่นายพลโคเซ ซานโตส เซลายา (José Santos Zelaya) และได้รับการยอมรับเป็นเพลงชาติอย่างเป็นทางการเมื่อเดือนกันยายน พ.ศ. 2436 ทำนองประพันธ์โดยอาเลคันโดร โกว์ซิน (Alejandro Cousin) บุตรเขยของนายพลซันโตส และผู้ประพันธ์เพลงชาตินิการากัวยุคก่อนหน้า ซึ่งใช้ในระหว่างปี พ.ศ. 2432 - 2436 ส่วนคำร้องนั้นไม่ทราบแน่ชัดว่าใครเป็นผู้แต่ง แต่เป็นไปได้ว่าจะเป็นคนใดคนหนึ่งในกวีสำคัญของนิการากัว 3 คน ซึ่งได้แก่ รูเบน ดารีโอ (Rubén Darío) ซานเตียโก อาร์กูเอโย (Santiago Argüello) และมานวยล์ มัลโดนาโด (Manuel Maldonado) หลังสิ้นสุดการปฏิวัติเสรีนิยมและสงครามกลางเมืองในนิการากัวเมื่อ พ.ศ. 2453 จึงได้มีการเลือกใช้เพลง "ซัลเบอาตี นิการากัว" ซึ่งมีเนื้อหากล่าวถึงความสงบและการทำงานเป็นเพลงชาตินิการากัวแทนเพลงนี้ โดยยกเหตุผลว่าเพลงชาติเดิมมีเนื้อหาปลุกเร้าให้ผู้คนเข้าสู่สงคราม ไม่เหมาะสมกับยุคสมัยแห่งการฟื้นฟูชาติ อย่างไรก็ตาม บทเพลง "เอร์โมซาโซเบรานา" ก็ยังคงถูกขับร้องในฐานะเพลงปลุกใจให้รักชาติมาจนถึงปัจจุบัน[1]