เออร์เนสต์ มิลเลอร์ เฮมิงเวย์ (
อังกฤษ: Ernest Miller Hemingway; พ.ศ. 2442-2504)
นักประพันธ์นวนิยายและนักเขียน
เรื่องสั้นชาว
อเมริกันผู้ใช้ลีลาภาษาที่สั้นกระชับ เกิดที่ โอค ปาร์ก
รัฐอิลลินอยส์ เริ่มทำงานเป็นผู้สื่อข่าวกับหนังสือพิมพ์ เดอะแคนซัสซิตีสตาร์ เข้าเป็นทหารใน
สงครามโลกครั้งที่ 1 ประจำรถพยาบาลทหารจนได้รับบาดเจ็บเมื่อปี พ.ศ. 2461 ทำให้เฮมิงเวย์ได้รับ
เหรียญกล้าหาญงานสำคัญชิ้นแรกของเฮมิงเวย์ได้แก่งานรวบรวมเรื่องสั้นในชื่อ "ในสมัยของเรา" (In Our Time พ.ศ. 2468) งานที่ทำให้เฮมิงเวย์ประสบผลสำเร็จโดยแท้จริงได้แก่เรื่อง แล้วดวงตะวันก็ฉายแสง (The Sun Also Rises พ.ศ. 2469) ซึ่งได้แรงบันดาลใจจากประสบการณ์จากการเข้า "กลุ่มวัยที่ถูกทอดทิ้ง" (lost generation) ของบรรดาหนุ่มต่างด้าวที่ใช้ชีวิตผจญภัยในฝรั่งเศสและสเปน ความหลงใหลไฝ่ฝันในวีรกรรมของลูกผู้ชายเกี่ยวกับการทำ
สงคราม การล่าสัตว์ การตกปลาและ
การสู้วัวกระทิงทำให้งานต่าง ๆ ของเฮมิงเวย์รวมทั้ง รักระหว่างรบ (A Farewell to Arms พ.ศ. 2472) และ ความตายในช่วงบ่าย (Death in the Afternoon พ.ศ. 2475) ศึกสเปน (For Whom the Bell Tolls พ.ศ. 2483) และ
เฒ่าผจญทะเล (The Old Man and the Sea เขียนจบเมื่อปี พ.ศ. 2495 และ ทำให้เขาได้รับรางวัล
รางวัลพูลิตเซอร์ในปีต่อมา)ในปี พ.ศ. 2497 เฮมิงเวย์ได้รับ
รางวัลโนเบลสาขาวรรณกรรม ในฐานะผู้สื่อข่าวในสงครามโลกครั้งที่ 2 เฮมิงเวย์ได้เข้าร่วมใน
วันดีเดย์ (พ.ศ. 2487) ด้วย หลังจาก
สงครามกลางเมืองสเปนสิ้นสุดลง เฮมิงเวย์ได้อาศัยอยู่ใน
คิวบาและอาศัยอยู่ที่นั่นตลอดมาจนเกิดการปฏิวัติในปี พ.ศ. 2503 จึงได้ย้ายกลับสหรัฐเออร์เนสต์ เฮมิงเวย์ผ่านการแต่งงาน 4 ครั้ง และมักเป็นโรคเครียดและหดหู่ เนื่องจากความกลัวเรื่องสุขภาพและความเจ็บป่วย เพราะในครอบครัวเขามีบรรพบุรุษที่ป่วยด้วยโรคที่ถ่ายทอดทางพันธุกรรม หลังจากป่วยเรื้อรังและดื่มสุรามานาน เฮมิงเวย์ได้ฆ่าตัวตายด้วยปืนลูกซองแฝดสำหรับล่าสัตว์