มีสามเงื่อนไขการบินพื้นฐานสำหรับเฮลิคอปเตอร์: คือ การบินลอยตัวอยู่นิ่ง ๆ, การบินไปข้างหน้า และการเปลี่ยนแปลงลักษณะการบินระหว่างทั้งสองข้อแรกข้างต้น

บินลอยตัว (Hover)

การบินลอยตัวเป็นส่วนที่ท้าทายที่สุดในการบินเฮลิคอปเตอร์ เนื่องจากเฮลิคอปเตอร์สร้างแรงลมจากอากาศที่มีกำลังแรงของตัวเองในขณะที่อยู่ในการบินลอยตัว, ซึ่งทำหน้าที่ต่อต้านกับลำตัวเครื่องบิน (fuselage) และแพนบังคับควบคุมการบิน (flight control surfaces) (แพนบังคับควบคุมการบินของอากาศยาน คือ อุปกรณ์ทางด้านอากาศพลศาสตร์ที่ช่วยให้นักบินสามารถปรับแต่งและควบคุมลักษณะท่าทางการบินของอากาศยานลำนั้น ๆ ได้) [15] ผลลัพธ์ที่ได้คือปัจจัยการควบคุมที่คงที่และการแก้ไขสถานการณ์โดยนักบินเพื่อให้เฮลิคอปเตอร์รักษาสถานะที่ควรจะเป็น [16] แม้ว่าความซับซ้อนของภาระกิจ, ปัจจัยการควบคุมในการบินลอยตัวจะเรียบง่ายเพียงใดก็ตาม คันโยกไซคลิกจะใช้ในการจำกัดการลอยตัวในแนวราบ, นั่นคือการควบคุมไปข้างหน้าและด้านหลัง, ขวาและซ้าย คันโยกคอลเลคทีฟใช้เพื่อรักษาระดับความสูง คันเหยียบใช้เพื่อควบคุมทิศทางหรือการหัน ซ้าย , ขวาของเฮลิคอปเตอร์ การควบคุมการทำงานร่วมกันของตัวควบคุมเหล่านี้ทำให้การบินลอยตัวเป็นเรื่องยากขึ้นเนื่องจากการปรับตัวในการควบคุมตัวใดตัวหนึ่งต้องมีการปรับตัวของอีกสองตัวที่เหลือทำให้เกิดการแก้ไขเป็นวัฏจักรอย่างต่อเนื่อง

การเปลี่ยนจากการบินลอยตัวไปสู่การบินไปข้างหน้า

ขณะที่เฮลิคอปเตอร์เคลื่อนที่จากการบินลอยตัวไปสู่การบินไปข้างหน้ามันจะเข้าสู่สถานะที่เรียกว่าการยกตัวแบบเลื่อนตำแหน่ง (translational lift) ซึ่งทำให้เกิดการยกตัวเองให้ลอยขึ้นเป็นกรณีพิเศษโดยไม่ต้องเพิ่มกำลังเครื่องยนต์ ที่สถานะนี้, ส่วนใหญ่เกิดขึ้นเมื่อความเร็วของเครื่องบินมาถึงประมาณ 16-24 นอต (หน่วยความเร็วหนึ่งไมล์ทะเล หรือ 6080 ฟุตต่อชั่วโมง), และอาจจำเป็นสำหรับเฮลิคอปเตอร์เพื่อให้ประสบผลสำเร็จในการบิน

การบินไปข้างหน้า

ในการบินไปข้างหน้าการควบคุมการบินของเฮลิคอปเตอร์มีพฤติกรรมคล้ายกับอากาศยานแบบปีกตรึง (fixed-wing aircraft) การโยกคันบังคับไซคลิกไปทางข้างหน้าจะทำให้ส่วนหัวของเฮลิคอปเตอร์ลดระดับลง, โดยมีผลทำให้อัตราเร็วลม (airspeed) (คือ อัตราเร็วของอากาศยานที่สัมพัทธ์กับอากาศ) และการสูญเสียระดับความสูงเพิ่มขึ้น การโยกคันบังคับไซคลิกไปทางด้านหลังจะทำให้ส่วนหัวเฮลิคอปเตอร์เชิดระดับขึ้น, ทำให้เฮลิคอปเตอร์ชะลอความเร็วลงและทำให้ไต่ระดับสูงขึ้น การเพิ่มคอลเลคทีฟ (กำลัง) (คือ การยกคันโยกคอลเลคทีฟขึ้น) ในขณะที่ยังคงรักษาอัตราความเร็วลมให้คงที่จะทำให้เฮลิคอปเตอร์บินไต่ระดับยกตัวลอยขึ้นและในขณะที่การลดคอลเลคทีฟลง (คือ การลดคันโยกคอลเลคทีฟลง) ก็จะทำให้เฮลิคอปเตอร์บินลดระดับต่ำลง การสอดประสานกันของปัจจัยทั้งสองอย่างนี้, การลดคันโยกคอลเลคทีฟลงบวกกับการดึงคันบังคับไซคลิคไปด้านหลัง หรือ การยกคันโยกคอลเลคทีฟขึ้นบวกกับการโยกคันบังคับไซคลิคไปข้างหน้า, จะส่งผลให้เกิดการเปลี่ยนแปลงของอัตราเร็วลมของเฮลิคอปเตอร์ขณะเดียวกันก็ยังคงรักษาระดับความสูงให้คงที่อยู่เสมอ