แปะเฉีย หรือ ลิแปะเฉีย มีชื่อในสำเนียงจีนกลางว่า ลฺหวี่โป๋เชอ (จีน: 呂伯奢; พินอิน: Lǚ Bóshē) เป็นตัวละครในวรรณกรรมจีนอิงประวัติศาสตร์เรื่องสามก๊กที่มีตัวตนจริงในประวัติศาสตร์ยุคสามก๊ก เป็นคนรู้จักของโจโฉ ขุนศึกผู้ขึ้นมามีอำนาจในช่วงปลายยุคราชวงศ์ฮั่นตะวันออกและสร้างรากฐานในการสถาปนาวุยก๊กในยุคสามก๊กของจีน ตามแหล่งข้อมูลทางประวัติศาสตร์ โจโฉสังหารครอบครัวของแปะเฉียในปี ค.ศ. 189 หรือ 190 เมื่อผ่านบ้านของแปะเฉียขณะที่เดินทางจะไปเมืองตันลิว (陳留 เฉินหลิว; ปัจจุบันอยู่บริเวณเมืองไคเฟิง มณฑลเหอหนาน) หลังจากหลบหนีออกจากเมืองหลวงลกเอี๋ยง แรงจูงใจในการฆ่าของโจโฉนั้นไม่ปรากฏแน่ชัด แหล่งข้อมูลหนึ่งได้อ้างว่าที่โจโฉสังหารครอบครัวของแปะเฉียเพื่อป้องกันตัวเอง ขณะที่อีกสองแหล่งข้อมูลระบุว่าโจโฉสงสัยว่าครอบครัวของแปะเฉียวางแผนทำร้าย โจโฉจึงชิงลงมือสังหารครอบครัวของแปะเฉียเสียก่อน เหตุการณ์นี้ได้มีการกล่าวถึงในวรรณกรรมอิงประวัติศาสตร์เรื่องสามก๊ก โดยระบุว่าตัวแปะเฉียก็ถูกโจโฉสังหารเช่นกัน