เกิดแผ่นดินไหวแมกนิจูด 7.1 ใต้ทะเลในมหาสมุทรแปซิฟิกในวันที่ 7 เมษายน พ.ศ. 2554 (ค.ศ. 2011) ในเวลา 23.32 น. ตามเวลาในประเทศไทย ซึ่งศูนย์กลางการเกิดเหตุการณ์แผ่นดินไหวห่างจังชายฝั่งเมืองเซ็นได จังหวัดมิยางิ ภูมิภาคโทโฮกุ ประเทศญี่ปุ่น ออกไปประมาณ 66 กิโลเมตร (41 ไมล์) ที่ระดับความลึก 49 กิโลเมตร (30.4 ไมล์) โดยแรงสั่นสะเทือนเป็นผลเนื่องมาจากแรงผลักดันของรอยเลื่อนย้อนมุมต่ำ (thrust fault) ซึ่งใกล้กับจุดที่มุดตัวระหว่างแผ่นเปลือกโลกระหว่างแผ่นแปซิฟิกกับแผ่นอเมริกาเหนือ โดยเริ่มแรกสามารถวัดแรงสั่นสะเทือนจากแผ่นดินไหวได้มากถึง 7.4 แมกนิจูด โดยผลจากแรงสั่นสะเทือนส่งผลให้มีการรับรู้ถึงแรงสั่นสะเทือนในหลายพื้นที่ทางตะวันออกของเกาะฮนชู โดยเหตุการณ์ในครั้งนี้เป็นอาฟเตอร์ช็อกจากผลพวงในเหตุการณ์แผ่นดินไหวในวันที่ 11 มีนาคม พ.ศ. 2554 ที่ผ่านมา และตั้งแต่วันที่ 11 มีนาคม พ.ศ. 2554 ที่ผ่านมาได้เกิดอาฟเตอร์ช็อกที่มีแรงสั่นสะเทือนมากกว่า 6.0 แมกนิจูด ถึง 63 ครั้ง และมากกว่า 7 แมกนิจูด มีจำนวน 2 ครั้ง[7] รวมอาฟเตอร์ช็อกทั้งหมดถึง 1,021 ครั้ง โดยแรงสั่นสะเทือนบางครั้งรับรู้ได้ที่กรุงโตเกียว เมืองหลวงของประเทศ[8] ทำให้โรงไฟฟ้านิวเคลียร์โอนางาวะหยุดทำงานอัตโนมัติ[9]