แผ่นดินไหวสร้างความเสียหายให้กับอาคารประมาณ 3,000-10,000 หลังในเมืองลากวีลาซึ่งส่วนใหญ่สร้างในยุคกลาง[7] อาคารหลายหลังรวมทั้งหอพักของมหาวิทยาลัยและโบสถ์พังทลายลง มีผู้เสียชีวิตแล้ว 308 ราย ในจำนวนดังกล่าวมีชาวอิตาลี 287 ราย ชาวมาซิโดเนีย 6 ราย[9] ชาวโรมาเนีย 5 ราย[10] ชาวเช็ก 2 ราย[11] ชาวปาเลสไตน์ 2 ราย[12] ชาวยูเครน 2 ราย[13] ชาวอาร์เจนตินา 1 ราย[15] ชาวฝรั่งเศส 1 ราย[15] ชาวกรีก 1 ราย[16] และชาวอิสราเอล 1 ราย[17] มีผู้ได้รับบาดเจ็บมากกว่า 1,000 ราย[5] ส่วนอีก 66,000 รายต้องไร้ที่อยู่อาศัย[4]

แผ่นดินไหวหลักครั้งนี้เกิดขึ้นหลังจากแผ่นดินไหวขนาดเล็กสองครั้งเมื่อวันก่อนหน้า[7] แผ่นดินไหวครั้งนี้ยังสามารถรู้สึกได้ไกลถึงกรุงโรมไปจนถึงส่วนอื่น ๆ ของแคว้นลาซิโอ เช่นเดียวกับแคว้นโมลีเซ อุมเบรีย และคัมปาเนีย โรงเรียนในแคว้นอาบรุซโซต้องปิดการเรียนการสอน ชาวเมืองลากวีลาจำนวนมากต้องทิ้งบ้านเรือนของตัวเอง ใจกลางเมืองลากวีลาและเมืองปากานีกาซึ่งตั้งอยู่ใกล้กันนั้น ถนนหลายสายใช้สัญจรไม่ได้เนื่องจากมีเศษอิฐเศษปูนหล่นลงมากีดขวาง สถานที่ที่สร้างขึ้นตั้งแต่ยุคกลางเกือบทั้งหมดพังเสียหาย โรงพยาบาลที่เมืองลากวีลาซึ่งผู้ได้รับบาดเจ็บจำนวนมากถูกส่งตัวไปที่นั่นยังประสบความเสียหายจากอาฟเตอร์ช็อกขนาดความรุนแรง 4.8 ที่เกิดขึ้นหลังจากเกิดแผ่นดินไหวหลักไปแล้วหนึ่งชั่วโมง และยังคงเกิดอาฟเตอร์ช็อกตามมาหลายครั้งตลอดช่วงเช้าและช่วงบ่ายของวันที่ 6 เมษายน

หมู่บ้านต่าง ๆ ในหุบเขานอกเมืองลากวีลาตลอดทางหลวงแผ่นดินหมายเลข 17 สาย 2 ประสบกับหายนะครั้งใหญ่ มีรายงานว่าในเมืองออนนามีผู้เสียชีวิตถึง 24 ราย[18] หมู่บ้านวิลลาซานตันเจโลและบอร์โกดีกัสเตลนูโอโวได้รับความเสียหายอย่างหนัก[19] และยังมีรายงานผู้เสียชีวิตในหมู่บ้านปอจโจปีเซนเซ ตอร์นิมปาร์เต ฟอสซา และโตตานีอีกด้วย[20]