แอมฟลอราจะไม่สามารถขายภายในสหภาพยุโรปได้หากไม่ได้รับการอนุมัติ ซึ่งจะสามารถออกใบอนุญาตได้ภายหลังจากการลงคะแนนเสียงของคณะมนตรียุโรปผ่านด้วยเกณฑ์การสนับสนุนร้อยละ 74 ขึ้นไปเท่านั้น มีการจัดให้มีการลงคะแนนเสียงสองรอบ ครั้งแรกโดยผู้เชี่ยวชาญในเดือนธันวาคม พ.ศ. 2549 และครั้งที่สองโดยรัฐมนตรีกระทรวงเกษตรในเดือนกรกฎาคม พ.ศ. 2550 แต่ทั้งสองไม่ผ่านเกณฑ์ร้อยละ 74 แม้ว่าการลงคะแนนจะกระทำโดยออกเสียงลงคะแนนเป็นการลับ แต่ เดอะนิวยอร์กไทมส์ รายงานว่าจากการลงคะแนนเสียง แอมฟลอราได้รับการสนับสนุนจากรัฐมนตรีกระทรวงเกษตรของเยอรมนีและเบลเยียม และถูกคัดค้านโดยรัฐมนตรีกระทรวงเกษตรของอิตาลี ไอร์แลนด์ และออสเตรีย ในขณะที่รัฐมนตรีกระทรวงเกษตรของฝรั่งเศสและบัลแกเรียงดออกเสียง[7]

หลังจากได้รับใบอนุญาตเมื่อวันที่ 2 มีนาคม พ.ศ. 2553 บริษัทบีเอเอสเอฟได้ประกาศความตั้งใจที่จะขออนุมัติมันฝรั่งดัดแปลงพันธุกรรมอีกหลายพันธุ์ปลูก เช่น มันฝรั่งพันธุ์ฟอร์ทูนา (Fortuna)[3]