โทรทัศน์ผ่านดาวเทียม (อังกฤษ: Satellite television) เป็นบริการที่ส่งสัญญาณโทรทัศน์ไปยังผู้ชมโดยถ่ายทอดจากดาวเทียมสื่อสารที่โคจรรอบโลกไปยังตำแหน่งของผู้รับชมโดยตรง[1] สัญญาณที่ได้รับผ่านเสาอากาศรูปโค้งกลางแจ้งทั่วไป เรียกว่า จานดาวเทียม และตัวแปลงลงบล็อกสัญญาณรบกวนต่ำจากนั้น เครื่องรับสัญญาณดาวเทียมจะถอดรหัสรายการโทรทัศน์ที่ต้องการสำหรับรับชมบนเครื่องรับโทรทัศน์ เครื่องรับอาจเป็นกล่องรับสัญญาณภายนอก หรือเครื่องรับสัญญาณโทรทัศน์ในตัว โทรทัศน์ดาวเทียมมีช่องรายการและบริการหลากหลาย โดยปกติจะเป็นโทรทัศน์เพียงเครื่องเดียวที่มีอยู่ในพื้นที่ทางภูมิศาสตร์ที่ห่างไกลหลายแห่ง ซึ่งไม่มีโทรทัศน์ภาคพื้นดินหรือโทรทัศน์ผ่านสายเคเบิลสัญญาณระบบที่ทันสมัยถูกถ่ายทอดจากดาวเทียมสื่อสารในย่านความถี่เคยูแบนด์ (12-18 GHz) ที่ต้องการเพียงจานเล็ก ๆ ที่มีเส้นผ่าศูนย์กลางน้อยกว่า 1 เมตร[2] ระบบโทรทัศน์ผ่านดาวเทียมเครื่องแรกเป็นระบบที่ล้าสมัยซึ่งปัจจุบันเป็นที่รู้จักกันในนาม โทรทัศน์รับสัญญาณเฉพาะทาง ระบบเหล่านี้ได้รับสัญญาณแอนะล็อกที่อ่อนแอกว่าที่ส่งไปยังซีแบนด์ (4–8 GHz) จากดาวเทียมประเภทบริการดาวเทียมคงที่ ต้องใช้จานขนาดใหญ่ประมาณ 2-3 เมตร ดังนั้น ระบบเหล่านี้จึงถูกเรียกว่า "จานใหญ่" และมีราคาแพงกว่า จึงได้รับความนิยมน้อยกว่า[3]ระบบแรกใช้สัญญาณแอนะล็อก แต่สมัยใหม่ใช้สัญญาณดิจิทัลที่อนุญาตให้ส่งสัญญาณโทรทัศน์ความละเอียดสูงแบบทันสมัย เนื่องจากประสิทธิภาพสเปกตรัมที่ดีขึ้นของการออกอากาศโทรทัศน์ระบบดิจิทัลอย่างมีนัยสำคัญ ในปี ค.ศ. 2018 สตาร์วันซีทู จากประเทศบราซิล เป็นดาวเทียมออกอากาศประเภทเดียวที่เหลืออยู่ในสัญญาณแอนะล็อกเช่นเดียวกับหนึ่งช่อง (C-SPAN) บน AMC-11 จากสหรัฐ[4]จำเป็นต้องใช้ตัวรับสัญญาณที่แตกต่างกันสำหรับทั้ง 2 ประเภท การส่งสัญญาณและช่องสัญญาณบางรายการไม่มีการเข้ารหัส ดังนั้นจึงสามารถออกอากาศฟรีหรือรับชมฟรี ขณะที่ช่องอื่น ๆ อีกมากมายถูกส่งด้วยการเข้ารหัส (โทรทัศน์ประเภทเสียเงินรับชม) ทำให้ผู้ชมต้องสมัครและชำระค่าธรรมเนียมรายเดือนเพื่อรับชมรายการ[5]ปัจจุบันโทรทัศน์ผ่านดาวเทียมกำลังได้รับผลกระทบจากแนวโน้มที่จะเกิดการตัดสาย คือการที่ผู้คนกำลังเปลี่ยนไปสู่โทรทัศน์ผ่านสัญญาณต่อเนื่องทางอินเทอร์เน็ต[6]