ในทางทฤษฎีแม่เหล็กไฟฟ้า โพลาไรเซชันแบบวงรี (polarización elíptica) คือ โพลาไรเซชันของรังสีแม่เหล็กไฟฟ้า ในลักษณะที่การสั่นของเวกเตอร์ทิศทางของสนามไฟฟ้าอธิบายได้ในรูปของวงรีในระนาบที่ตั้งฉากกับทิศทางการแผ่ของคลื่น คลื่นแสงที่มีการโพลาไรซ์เป็นแบบวงรีอาจมองว่าเป็นผลรวมของคลื่นโพลาไรซ์เชิงเส้นสองคลื่นซึ่งมีระนาบโพลาไรซ์ทำมุมตั้งฉากกันและมีเฟสต่างกัน 90 องศาเนื่องจากสนามไฟฟ้าสามารถหมุนตามเข็มนาฬิกาหรือทวนเข็มนาฬิกาก็ได้ในขณะที่แผ่ไป คลื่นโพลาไรซ์แบบวงรีจึงมีไครัลลิตีโพลาไรเซชันรูปแบบอื่น ๆ คือ โพลาไรเซชันแบบวงกลม และ โพลาไรเซชันแบบเส้นตรง นั้นอาจถือได้ว่าเป็นกรณีพิเศษของโพลาไรเซชันแบบวงรีชื่อเรียกนี้ถูกใช้เป็นครั้งแรกโดยออกุสแต็ง-ฌ็อง แฟรแนลในปี 1822[1]