โรคใหลตายนั้นมีบันทึกไว้เป็นครั้งแรกว่า เกิดในบรรดาชาวม้งที่ลี้ภัยอยู่ในสหรัฐอเมริกาเมื่อ พ.ศ. 2520[2][3] และบันทึกอีกครั้งในประเทศสิงคโปร์ เมื่อผลการสำรวจย้อนหลัง (retrospective survey) ปรากฏว่า ชายไทยที่สุขภาพสมบูรณ์แข็งแรง หลับแล้วเสียชีวิตอย่างฉับพลันโดยไร้สาเหตุ ในระหว่าง พ.ศ. 2525 ถึง 2533 จำนวน 230 คน[4] ในประเทศฟิลิปปินส์ปรากฏว่า ในปีหนึ่ง ๆ โรคใหลตายคร่าชีวิตชาวฟิลิปปินส์ไปร้อยละ 43 ต่อ 10,000 คน โดยผู้เคราะห์ร้ายส่วนใหญ่เป็นชายวัยรุ่น[5]