โฮยาเดเซเรน (สเปน: Joya de Cerén; แปลว่า อัญมณีแห่งเซเรน) เป็นแหล่งโบราณคดีแห่งหนึ่งในหุบเขาซาโปติตัน จังหวัดลาลิเบร์ตัด ประเทศเอลซัลวาดอร์ ห่างจากกรุงซานซัลวาดอร์ไปทางทิศตะวันตกเฉียงเหนือ 36 กิโลเมตร[1] ประกอบด้วยหมู่บ้านเกษตรกรรมในอารยธรรมมายาสมัยก่อนโคลัมบัส คาดกันว่าแหล่งนี้มีการตั้งถิ่นฐานอยู่ระหว่าง ค.ศ. 200 ถึง ค.ศ. 600[1]โฮยาเดเซเรนเป็นที่รู้จักจากการเก็บรักษาหลักฐานการตั้งถิ่นฐานในมีโซอเมริกาสมัยคลาสสิกไว้อย่างดีเยี่ยม บริเวณนี้ถูกฝังอยู่ภายใต้เถ้าถ่านภูเขาไฟโลมากัลเดราซึ่งปะทุเมื่อประมาณ ค.ศ. 600[2] บางครั้งแหล่งโบราณคดีนี้จึงได้รับการขนานนามว่าเป็น "ปอมเปอีแห่งอเมริกา"[3] โดยเปรียบเทียบกับซากเมืองโบราณที่มีชื่อเสียงของจักรวรรดิโรมัน ความอุดมสมบูรณ์ของซากทางบรรพพฤกษศาสตร์พื้นบ้าน (paleoethnobotany) ที่ค้นพบที่โฮยาเดเซเรนเมื่อเปรียบเทียบกับแหล่งโบราณคดีมายาอื่น ๆ ทำให้โฮยาเดเซเรนมีความสำคัญเป็นพิเศษในการศึกษาชีวิตประจำวันของชุมชนเกษตรกรรมมายาโบราณสิ่งสำคัญอย่างหนึ่งคือการค้นพบทุ่งมันสำปะหลังโบราณซึ่งมีขนาดอย่างน้อยหนึ่งในสามของสนามฟุตบอล ถือเป็นตัวอย่างแรกในแหล่งโบราณคดีโลกใหม่ที่ได้รับการพิสูจน์ระบุว่าเป็นแปลงเพาะปลูกมันสำปะหลัง[4] โฮยาเดเซเรนได้รับการขึ้นทะเบียนเป็นแหล่งมรดกโลกโดยยูเนสโกใน ค.ศ. 1993 และในปัจจุบันเป็นสถานที่ท่องเที่ยวหลักแห่งหนึ่งของเอลซัลวาดอร์[1]