ไซยาโนอะคริเลตเป็นหนึ่งในกลุ่มสารยึดติดที่มีองค์ประกอบทางเคมีที่คล้ายกัน ค้นพบโดยแฮร์รี คูเวอร์ (Harry Coover) ขณะที่ทำงานให้บริษัทอีสต์แมนโกดักในช่วงสงครามโลกครั้งที่สอง ระหว่างที่พวกเขากำลังวิจัยค้นคว้าเกี่ยวกับการผลิตเลนส์พลาสติกสำหรับกล้องส่องเล็งของอาวุธปืน แต่วัสดุที่พวกเขาสร้างขึ้นกลับกลายเป็นว่าทำให้เครื่องมือและอุปกรณ์ที่เคยบรรจุหรือจับวัสดุนั้นยึดติดกันหมด ซึ่งไม่ได้แก้ปัญหาเรื่องเลนส์เลย

ไซยาโนอะคริเลตออกขายสู่ตลาดอุตสาหกรรมเป็นครั้งแรกในเดือนกุมภาพันธ์ ค.ศ. 1955 โดยใช้ชื่อผลิตภัณฑ์ว่า แฟลชกลู (Flash Glue) ซึ่งยังคงมีการขายอยู่กระทั่งปัจจุบันและดำเนินกิจการโดย แกรี ชิปโก (Gary Shipko) ประธานบริษัทซูเปอร์กลูอินเทอร์เนชันแนล (Super Glue International) แห่งสหรัฐอเมริกา

ไซยาโนอะคริเลตในฐานะกาวแบบแห้งเร็วได้รับการจดสิทธิบัตรในปี ค.ศ. 1956 และออกขายสู่ตลาดผู้บริโภคในภายใต้ยี่ห้อ อีสต์แมน 910 และใน ค.ศ. 1958 กาวชนิดใหม่นี้ได้แสดงประสิทธิภาพสู่สายตาสาธารณชนในรายการโทรทัศน์ I've Got a Secret โดยมีแกร์รี มัวร์ (Garry Moore) เป็นดารารับเชิญ ซึ่งมัวร์นั้นถูกดึงขึ้นกลางอากาศด้วยแผ่นเหล็กกล้าสองแผ่นโดยใช้ อีสต์แมน 910 เพียงหนึ่งหยดเท่านั้น