ไดโนเซฟาโลซอรัส (ชื่อวิทยาศาสตร์: Dinocephalosaurus; ความหมาย: "สัตว์เลื้อยคลานที่มีหัวน่ากลัว") เป็นสัตว์เลื้อยคลานที่สูญพันธุ์ไปแล้วตั้งแต่ยุคก่อนประวัติศาสตร์ มีชีวิตอยู่ในยุคไทรแอสซิก (ราว 245 ล้านปีก่อน) เป็นไดโนเสาร์ชนิดหนึ่งที่มีส่วนคอเรียวยาว มีเท้าที่มีครีบหรือพังผืดระหว่างนิ้วเท้า มีส่วนหัวที่เล็ก โดยตัวอย่างต้นแบบถูกค้นพบที่มณฑลกุ้ยโจว ประเทศจีน เมื่อปี ค.ศ. 2002[1][2]ไดโนเซฟาโลซอรัส มีลำตัวยาว 4 เมตร มีคอเรียวยาว 1.7 เมตร มีส่วนหัวที่เล็ก มีครีบยาวที่นิ้วเท้า และฟันที่แหลมคมใช้สำหรับการจับปลาซึ่งเป็นอาหาร โดยซากดึกดำบรรพ์ล่าสุดที่ถูกขุดพบที่มณฑลยูนนาน ทางตอนใต้ของจีน บ่งว่า เป็นสัตว์เลื้อยคลานที่แพร่ขยายพันธุ์ด้วยการออกลูกเป็นตัว ซึ่งต่างจากสัตว์เลื้อยคลานหรืออาร์โคซอร์จำพวกอื่น เช่น นก หรือจระเข้ ด้วยพบซากตัวอ่อนในลักษณะที่ขดตัวในท่าปกติแบบเดียวกับตัวอ่อนในท้องแม่ของสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนม และเชื่อว่ามีการกำหนดเพศของตัวอ่อนเป็นไปโดยลักษณะทางพันธุกรรมไม่ใช่อุณหภูมิเป็นตัวกำหนดเหมือนจระเข้[3]