ในทางการเมือง นายไถง ถือว่าเป็นนักการเมืองยุคบุกเบิกของพรรคประชาธิปัตย์ เป็นหัวหน้าทีมของผู้สมัครสมาชิกสภาผู้แทนราษฎร (ส.ส.) ของพรรคในพื้นที่จังหวัดธนบุรี[3][4] ซึ่งนายไถงถือว่าเป็น ส.ส.ของจังหวัดธนบุรีที่ได้รับเลือกตั้งมากที่สุด คือ 5 สมัย

นายไถง ได้รับฉายาว่า "ผู้แทนขาเดียว" หรือ "ไถงขาเดียว" เนื่องจากในการปราศรัยหาเสียงในการเลือกตั้งเมื่อเดือนสิงหาคม พ.ศ. 2489 ที่วงเวียนเล็ก ในวันที่ 4 สิงหาคม ปีเดียวกัน ขณะที่หม่อมราชวงศ์เสนีย์ ปราโมช รองหัวหน้าพรรค กำลังลงจากเวทีปราศรัย นายไถงซึ่งกำลังตรวจดูความเรียบร้อยอยู่ข้างรถหาเสียง ซึ่งอยู่ห่างจากเวทีประมาณ 8 เมตร เพียงแต่มีถนนกั้นไว้ ได้ถูกระเบิดขว้างใส่ ทำให้ได้รับบาดเจ็บสาหัส แพทย์ต้องตัดขาข้างขวาตั้งแต่ใต้เข่าลงไปทิ้งเมื่อนำส่งถึงโรงพยาบาล ส่วนคนขับรถถูกสะเก็ดระเบิดเสียชีวิต ขณะที่มือระเบิด ประชาชนที่มาร่วมฟังปราศรัยได้ช่วยกันจับตัวไว้ได้ ชื่อ นายทุเรียน เป็นนักศึกษามหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ ซึ่งเกือบจะถูกรุมประชาทัณฑ์ แต่พระยาศราภัยพิพัฒ ได้ขึ้นเวทีไปห้ามไว้ ต่อมาศาลได้พิพากษาให้จำคุกนายทุเรียนเป็นเวลา 8 ปี[5]

แม้นายไถงจะกลายสภาพเป็นบุคคลพิการ แต่ก็ยังไม่ล้มเลิกการเล่นการเมือง ยังคงมุ่งมั่นที่จะทำการเมืองต่อไป จนกระทั่งได้รับเลือกตั้งหลายต่อหลายครั้ง [6]จนได้รับเป็นสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรผู้พิการไทยคนแรก

นอกจากนี้แล้ว ยังเป็นหัวหน้าพรรคราษฎร เมื่อปี พ.ศ. 2517 อีกด้วย