ไปรษณีย์ถล่มมักได้รับการออกแบบให้ระเบิดตัวทันทีที่ถูกเปิด ภายในความมุ่งประสงค์เพื่อสร้างความเสียหายอย่างร้ายแรงหรือฆ่าผู้เปิด ซึ่งผู้เปิดนี้อาจเป็นใครก็ได้ จะเป็นคนที่ไปรษณียภัณฑ์นั้นจ่าหน้า หรือเป็นคนสอดรู้สอดเห็นมาเปิดพัสดุของชาวบ้านเขาก็ได้ทั้งนั้น

ไปรษณีย์ถล่มเป็นที่สนใจมากขึ้นในช่วง พ.ศ. 2544 ที่มีการใส่ผงแป้งหรือสารเคมีบางอย่างอันไม่อาจระบุประเภทได้ไปในซองจดหมาย เมื่อเปิดก็จะฟุ้งกระจายนำพาเชื้อโรคเข้าสู่ผู้เปิดและอาจแพร่กระจายไปรอบข้างได้อีกด้วย เรียกว่าเป็นการโจมตีด้วยอาวุธชีวภาพก็ว่าได้ (ดู การโจมตีด้วยสารแอนแทรกซ์ พ.ศ. 2544)