ตัวละครเอกของเรื่องนี้คือ

• "สมภารกร่าง" เจ้าอาวาสที่เป็นตัวตนและยังต้องเวียนว่ายตายเกิดอยู่ในสังสารวัฏร
• "แกว่น แก่นกำจร" ผู้คลั่งไคล้ลัทธิคอมมิวนิสต์ว่าเป็นของใหม่ที่จะมาช่วยให้เกิดความเสมอภาคในสังคม (โดยที่เจ้าตัวเองก็ไม่ได้เข้าใจในความหมายที่แท้จริงนัก) และ
• "หลวงพ่อพระประธาน" ซึ่งท่านผู้ประพันธ์สื่อความหมายถึงส่วนลึกภายในจิตของสมภารกร่างที่มีความเป็นพุทธ กลายเป็นบุคคลที่มีสองบุคลิก คือบุคลิกหนึ่งอยู่ในโลกของความเป็นจริง ในสังคมที่มีความสับสนวุ่นวาย และในอีกบุคลิกหนึ่งที่เป็นผู้บำเพ็ญธรรม ไม่หมกมุ่นอยู่กับโลก โดยในบทประพันธ์ได้เสนอในลักษณะการเจรจากันระหว่าง "สมภารกร่าง" กับ "หลวงพ่อพระประธาน" ในโบสถ์ จึงเป็นเสมือนการตอบโต้ภายในจิตของคนคนเดียว โดยที่ไม่มีผู้อื่นล่วงรู้[1]