ไรออตเกิร์ล (อังกฤษ: Riot grrrl) เป็นการเคลื่อนไหวพังก์ใต้ดินคตินิยมสิทธิสตรีที่เกิดขึ้นต้นคริสต์ทศวรรษ 1990 ในรัฐวอชิงตัน[1] (ส่วนใหญ่ที่เมืองโอลิมเปีย)[2] และแปซิฟิกนอร์ทเวสต์ และยังมีต้นกำเนิดที่วอชิงตันดีซี[3] ยังเป็นการเคลื่อนไหววัฒนธรรมย่อยที่รวมสร้างจิตสำนักคตินิยมสิทธิสตรีกับพังก์และการเมืองเข้าด้วยกัน[4] และมักเกี่ยวข้องกับคตินิยมสิทธิสตรีคลื่นลูกที่สามที่ในบางครั้งอาจพูดได้ว่างอกเงยมาจากการเคลื่อนไหวไรออตเกิร์ลนั่นเอง ยังสามารถอธิบายถึงแนวเพลงนอกเหนือจากอินดี้ร็อกที่เพลงพังก์เป็นแรงบันดาลใจในการเคลื่อนไหวด้านดนตรี โดยมีผู้หญิงแสดงความคิดของตนเองในรูปแบบเดียวกับผู้ชายทำในหลายปีที่ผ่านมา[5]วงไรออตเกิร์ลมักร้องเพลงในประเด็นอย่างเช่น การข่มขืน ความรุนแรงในครอบครัว เพศสภาพ คตินิยมเชื้อชาติ ระบบนิยมชาย (patriarchy) และการเพิ่มอำนาจสตรี วงสำคัญในการเคลื่อนไหวนี้ได้แก่ บิกินิคิลล์, แบรตโมไบล์, เฮฟเวนส์ทูเบตซี, เอกซ์คิวส์เซเวนทีน, ฮักกีแบร์, สกินด์ทีน, เอมิลีส์แซสซีไลม์ และสลีตเทอร์-คินนีย์, เช่นเดียวกับวง เควียร์คอร์ อย่างเช่น ทีมเดรสช์ และเดอะเติร์ดเซกซ์.[6][7] นอกจากนั้นกระแสดนตรีและแนวเพลงไรออตเกิร์ลยังเป็นวัฒนธรรมย่อยที่เกี่ยวข้องกับ ดีไอวาย, ซีน, ศิลปะ, การกระทำทางการเมือง (political action) และการเคลื่อนไหว (activism)[8]