หมู่อนุสรณ์สถานที่มหาพลิปุรัม (Group of Monuments at Mahabalipuram) เป็นกลุ่มของอนุสรณ์สถานทางศาสนาที่สร้างขึ้นในศตวรรษที่เจ็ดถึงแปดในเมืองชายฝั่งและเมืองท่องเที่ยว มหาพลีปุรัม รัฐทมิฬนาฑู ประเทศอินเดีย เป็นแหล่งมรดกโลกของยูเนสโก[1][2][3] ตั้งอยู่บนชายหาดโคโรมนเฑลบนอ่าวเบงกอล ราว 60 กิโลเมตร (37 ไมล์) ทางใต้ของเจนไน เมืองหลวงของรัฐ[1]หมู่อาคารนี้ประกอบด้วยโบสถ์พราหมณ์ (โกยิล/มนเทียร) และอนุสาวรีย์ทางศาสนารวม 40 แห่ง[4] รวมถึงงานสลักหินในที่เปิดที่ใหญ่ที่สุดในโลกแห่งหนึ่งคือ บุตรธิดาแห่งคงคา หรือ การไถ่บาปของอรชุน[1][5]โบราณสถานต่าง ๆ เหล่านี้สร้างขึ้นในสมัยจักรวรรดิปัลลวะ[2][3][6] และเป็นที่เรียกขานในชื่อของเจดีย์ทั้งเจ็ด (Seven Pagodas) ในเอกสารตีพิมพ์ยุคโคโลเนียล ในวรรณกรรมบางชิ้นเรียกขานว่าเป็น หมู่เทวสถานมามัลลปุรัม หรือ หมู่เทวสถานมหาพลีปุรัม ในงานยุคใหม่ นับตั้งแต่การบูรณะในปี 1960 หมู่โบราณสถานเหล่านี้ได้อยู่ภายใต้การดูแลของกรมศึกษาโบราณคดีอินเดีย[7]