14,800,000 (total who served)[1]แฮร์ (เยอรมัน: Heer) อันเป็นกองทัพบกเยอรมันระหว่างปีค.ศ. 1935 ถึง 1946 ในยุคของนาซีเยอรมนี เป็นหนึ่งในสามเหล่าทัพเยอรมันควบคู่กับ ครีคส์มารีเนอ (ทัพเรือ) และลุฟท์วัฟเฟอ (ทัพอากาศ) ซึ่งประกอบกันเป็นกองทัพที่เรียกว่าแวร์มัคท์ ซึ่งมีกำลังพล 13 ล้านนาย เยอรมันบุคลากรของกองทัพส่วนใหญ่มาจากการเกณฑ์เพียง 17 เดือนหลังจากอดอล์ฟ ฮิตเลอร์ได้ประกาศต่อทางสาธารณะในแผนการปรับปรุงอาวุธใหม่,กองทัพบกได้บรรลุเป้าหมายที่ได้กำหนดแผนการเอาไว้ของ 36 กองพล.ในระหว่างช่วงฤดูใบไม้ร่วงในปี 1937 อีกสองเหล่ากองทัพน้อยถูกก่อตั้งขึ้น.ในปี 1938, 4 เหล่ากองทัพน้อยที่ถูกเพิ่มเติมได้ถูกก่อตั้งขึ้นด้วยการรวมห้ากองพลของกองทัพออสเตรียภายหลังจากอันชลุสส์ในเดือนมีนาคม.ในระหว่างช่วงของการขยายตัวโดยอดอล์ฟ ฮิตเลอร์,กองทัพบกเยอรมันยังคงได้พัฒนาแนวคิดบุกเบิกในช่วงสมัยสงครามโลกครั้งที่ 1,ได้ทำการรวบรวมการรบทางภาคพื้นดิน (แฮร์) และทางอากาศ (ลุฟท์วัฟเฟอ) เข้าไว้ด้วยกันให้เป็นทีมกองกำลังผสม (combined arms).ควบคู่ไปกับปฏิบัติการและกลยุทธ์ทางยุทธวิธี เช่น การโอบล้อม และการสู้รบทำลายล้าง,กองทัพเยอรมันได้รับชัยชนะอย่างรวดเร็วในช่วงสองปีแรกของสงครามโลกครั้งที่สอง,ได้ถูกกระตุ้นให้มีการใช้คำว่า บลิทซ์ครีก (Blitzkrieg) (เป็นไปตามตัวอักษรของสงครามสายฟ้าแลบ,ความหมายคือสงครามรวดเร็วดั่งสายฟ้าแลบ) สำหรับเทคนิคที่ใช้.กองทัพเยอรมันได้เข้าสู่สงครามด้วยกองทหารราบส่วนใหญ่ต้องอาศัยการขนส่งด้วยม้าลาก.กองทหารราบที่เหลืออยู่นั้นทหารต้องเดินทางด้วยเท้าตลอดในช่วงสงคราม ปืนใหญ่ยังต้องเดินทางด้วยการขนส่งด้วยม้าลาก.การก่อตั้งยานยนต์ได้รับความสนใจเป็นอย่างมากในสื่อมวลชนโลกในช่วงการเปิดฉากของสงคราม,และถูกอ้างถึงเหตุผลหลักสำหรับความสำเร็จของการบุกครองโปแลนด์โดยเยอรมัน (กันยายน 1939),นอร์เวย์และเดนมาร์ก (เมษายน 1940),เบลเยียม,ฝรั่งเศสและเนเธอร์แลนด์ (พฤษภาคม 1940),ยูโกสลาเวีย (เมษายน 1941) และปฏิบัติการบาร์บารอสซา,การรุกรานสหภาพโซเวียต (มิถุนายน 1941).อย่างไรก็ตามการก่อตั้งยานยนต์และรถถังได้นับจากเพียง 20% ของความจุของแฮร์ที่สูงสุดของพวกเขา.กองทัพบกได้เกิดขาดแคลนด้วยรถบรรทุก (และเชื้อเพลิงปิโตรเลียมที่จะทำให้พวกเขาวิ่งได้) คือความเสียเปรียบอย่างรุนแรงโดยเฉพาะอย่างยิ่งในช่วงระหว่างการบุกครองนอร์ม็องดี เมื่อกองทัพอากาศฝ่ายสัมพันธมิตรได้ทำลายเครือข่ายทางรถไฟฝรั่งเศลทางตอนเหนือของลัวร์.การเคลื่อนไหวของยานเกราะต้องขึ้นอยู่กับรางรถไฟ:การขับรถถังเกินกว่า 150 กิโลเมตรทำให้ตกออกจากรถไฟ.