กองทัพประจำการของสหรัฐสืบทอดกองทัพภาคพื้นทวีปเป็นกองทัพบกอาชีพถาวรของประเทศ[1] แม้ในสมัยใหม่ แกนกลางอาชีพของกองทัพบกสหรัฐยังเรียกว่า "กองทัพประจำการ" อยู่ นับแต่ห้วงการปฏิวัติอเมริกันถึงหลังสงครามสเปน–อเมริกา ทหารอาสาสมัครรัฐและกรมทหารอาสาที่รัฐเป็นผู้จัดระเบียบ (แต่เปลี่ยนไปควบคุมโดยทางการรัฐบาลกลางและแม่ทัพของรัฐบาลกลางในยามสงคราม) ซึ่งสนับสนุนกองทัพประจำการของสหรัฐซึ่งมีขนาดเล็กกว่า กรมทหารอาสาเหล่านี้เปลี่ยนมาเรียก "อาสาสมัครสหรัฐ" (USV) ตรงกันข้ามกับกองทัพบกสหรัฐประจำการ (Regular United States Army) ระหว่างสงครามกลางเมืองอเมริกา ร้อยละ 97 ของกองทัพสหภาพเป็นอาสาสมัครสหรัฐในการใช้ร่วมสมัย คำว่า "กองทัพประจำการ" หมายความถึงส่วนที่ประจำการเต็มเวลาของกองทัพบกสหรัฐ ซึ่งต่างจากกำลังสำรองกองทัพบก (Army Reserve) และกำลังพิทักษ์ชาติ (Army National Guard) ส่วนประกอบที่สี่ กองทัพบกแห่งสหรัฐ (Army of the United States) ไม่ปฏิบัติการตั้งแต่ระงับการเกณฑ์ทหารในปี 1973 แลกองทัพสหรัฐเป็นกองทัพอาสาสมัครล้วนนับแต่นั้น[2]ระบบกองทัพสหรัฐพัฒนาจากกองทัพภาคพื้นทวีประดับชาติซึ่งเป็นทหารอาชีพ, ทหารอาสาสมัครของรัฐและกรมทหารอาสาในสงครามปฏิวัติอเมริกา กับหน่วยทหารอเมริกันยุคหลังสงครามปฏิวัติที่คล้ายกันภายใต้รัฐบัญญัติทหารอาสาสมัคร ค.ศ. 1792 ระบบนี้เป็นรากฐานสำหรับการจัดระเบียบกองทัพบกสหรัฐ โดยมีการเปลี่ยนแปลงเพียงเล็กน้อย จนมีการสถาปนากองกำลังพิทักษ์ชาติสมัยใหม่ในปี 1903[3] รัฐบัญญัติทหารอาสาสมัครเปิดช่องให้ใช้อาสาสมัครซึ่งสามารถใช้ที่ใดก็ได้ในยามสงคราม นอกเหนือจากทหารอาสาสมัครของรัฐซึ่งจำกัดไว้เฉพาะใช้ในรัฐของตนเป็นระยะสั้น ๆ แม้กองทัพบกสหรัฐอาชีพปัจจุบันซึ่งมีการเสริมด้วยกำลังสำรองกองทัพบกและกำลังพิทักษ์ชาติก็มีระบบการจัดระเบียบคล้ายกัน คือ แกนกลางอาชีพถาวรและหน่วยเพิ่มเติมซึ่งสามารถระดมได้ในยามฉุกเฉินหรือในยามสงคราม