ประวัติ ของ กองทัพอากาศประเทศแมนจู

ตั้งแต่ก่อตั้งประเทศแมนจูขึ้นในค.ศ. 1932 โดยช่วงแรกเรียกว่าสายการบินทางทหารแมนจู มีหน้าที่ในการขนส่งและเครื่องบินส่วนใหญ่เป็นเครื่องบินโดยสาร โดยมีเพียงการปฏิบัติการเพื่อสนับสนุน กองทัพมองโกเลียใน ในช่วงยุทธการซุยหยวนใน ค.ศ. 1936 โดยเป็น"กองพันอาสาอิสรภาพ" โดยมีเครื่องบิน 13 ลำเพื่อช่วยกองทัพมองโกเลียใน ในการขับไล่กองทัพจีนคณะชาติ ออกจากมณฑลซุยหยวน โดยกองทัพอากาศแมนจูยังไม่ถูกก่อตั้งอย่างเป็นทางการจนกระทั่ง กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1937 โดยมีทหารอาสา 30 คนจากกองทัพบกจักรวรรดิแมนจู ที่ถูกส่งไปฮาร์บิน เพื่อฝึก ในขั้นต้นผู้บัญชาการกองทัพคันโต ยังไม่เชื่อใจชาวแมนจูที่จะให้ก่อตั้งกองทัพอากาศเป็นของตนเอง ดังนั้นในช่วงต้นจึงยังมีนักบินญี่ปุ่นประจำการมาก[1]

โดยเริ่มต้นประจำการNieuport-Delage NiD 29โดยประจำการอยู่ที่ฉางชุน และมีการขยายและเพิ่มNakajima Army Type 91 FighterและKawasaki Type 88 เครื่องบินทิ้งระเบิดเบาและตั้งกองบินที่สองที่เสิ่นหยาง และกองบินที่สามที่ฮาร์บิน ระหว่างค.ศ. 1938-39 และเดือนกรกฎาคม ค.ศ. 1940 ศูนย์บัญชาการของกองทัพอากาศก็ถูกก่อตั้งขึ้นที่ฉางชุน และญี่ปุ่นได้ตัดสินใจมอบอำนาจในการใช้กองทัพอย่างมีอิสระให้กับนักบินชาวแมนจูและการให้เครื่องบินที่ทันสมัยและโรงเรียนการบินก็ถูกตั้งขึ้นที่เสิ่นหยาง โดยควบคู่ไปกับทหารและพลเรือนแต่ก็มีเหตุการณ์ที่ทำให้การพัฒนาต้องหยุดชะงักเมื่อนักบินชาวแมนจูก่อกบฏและไปเข้าร่วมกบฏหลังจากการสังหารอาจารย์ชาวญี่ปุ่นแต่กระนั้นโครงการพัฒนาก็ยังทำต่อไปและมีสามกองบินที่ถูกก่อตั้งในปีค.ศ. 1942[1]

ในช่วงปีค.ศ. 1940-45 กองทัพอากาศแมนจูได้รับการพัฒนาอย่างมากโดยได้รับ ครูฝึก,เครื่องบินขนส่งใหม่,เครื่องบินขับไล่ใหม่ โดยได้รับเครื่องบินขับไล่Nakajima Ki-27 โดยได้เปิดตัวในวันการบิน 20 กันยายน ค.ศ. 1942 โดยได้รับเครื่องบินฝึกซ้อมTachikawa Ki-9และTachikawa Ki-55และได้รับเครื่องบินขนส่งMitsubishi Ki-57 มาบางส่วนซึ่งนำมาแปลงเป็นเครื่องบินทิ้งระเบิดและยังได้รับเครื่องบินทิ้งระเบิดเบาKawasaki Ki-32 และได้รับเงินสนับสนุนในการดัดแปลงโดยบริษัทในแมนจูและการให้การสนับสนุนจากญี่ปุ่นโดยได้รับ Nakajima Ki-43ในปีค.ศ. 1945และเป็นสิ่งที่ดีในการต่อต้านเครื่องบินทิ้งระเบิดโบอิง บี-29 ซูเปอร์ฟอร์เทรสโดยประมาณแล้วนักบินชาวแมนจูใช้เวลาประมาณ 20 นาทีเพื่อเตรียมตัวหลังจากการมาของเครื่องบินทิ้งระเบิดและไต่ระยะขึ้นไปถึง 7000 เมตรและมีบางลำที่ชนกันก่อนที่บี-29จะออกจากระยะไปและนักบินบางคนได้รับการฝึกแบบคามิคาเซะโดยมีรายงานว่าบี-29 ลำหนึ่งตกเพราะจากการชนกับเครื่องบิน Ki-27 และจากปฏิบัติการพายุสิงหาคมของสหภาพโซเวียต กองทัพแดง ในช่วงสิงหาคม ค.ศ. 1945 มีเครื่องบินหลายลำไม่สามารถออกรบได้และเกิดอุบัติเหตุในช่วงรบกับเครื่องบินโซเวียต