กากาวินบาราตายุดดา (อักษรโรมัน: Kakawin Bhāratayuddha; แปลว่า กากาวินภารตะยุทธ์) เป็นกวีภาษาชวาเก่าในหนังสือบางส่วน (ปรวะ) ของมหาภารตะ แต่งโดยมปู เซอดะฮ์กับมปู ปานูลุฮ์ พี่/น้องชายของเขา ตามมาตรอินเดีย (กาวยะ หรือ กากาวิน)[1] โดยเซอดะฮ์เริ่มเขียนในวันที่ 6 พฤศจิกายน ค.ศ. 1157 และทำเสร็จโดยปานูลุฮ์[2]:168 ปีที่เขียนตามเลขอักษรคือ sanga-kuda-śuddha-candramā ซึ่งเขียนเป็นรูปตัวเลขเป็น 1079 ศก ซึ่งเท่ากับ ค.ศ. 1157 ภารตะยุทธ์หมายถึง "สงครามของอินเดีย" หรือ "สงครามภรัต"[1]เนื้อเรื่องในหนังสือกล่าวถึงสงครามครั้งใหญ่ระหว่างปาณฑพกับเการพที่ทุ่งกุรุ[3]