ในไบเบิล ภาคพันธสัญญาใหม่ มัทธิว บทที่ 23 ข้อที่ 27 ก็มีการใช้สำนวน "ฉาบปูนขาว" นี้ ตอนที่เยซูบริภาษเดียรถีย์แห่งฟาริสีว่า กำลังฉาบปูนขาวใส่ตนเองให้ดูดี แล้วอำพรางอกุศลกรรมของตน โดยเยซูตรัสว่า "วิบัติแก่เจ้า พวกธรรมาจารย์และพวกฟาริสี คนหน้าซื่อใจคด เพราะว่า เจ้าเป็นเหมือนอุโมงค์ฝังศพซึ่งฉาบด้วยปูนขาว ข้างนอกดูงดงามจริง ๆ แต่ข้างในเต็มไปด้วยกระดูกคนตาย และการโสโครกสารพัด"[7] [1] จอห์น กิล (John Gill), แอลเบิร์ต บานส์ (Albert Barnes) และ อดัม คลาร์ก (Adam Clarke) นักเทววิทยาทั้งสาม ได้ทำอรรถาธิบายข้อดังกล่าวว่า มาจากธรรมเนียมที่มักใช้ชอล์กสีขาวหรือปูนขาวขีดเตือนให้ชาวยิวทราบถึงที่ต้องห้าม เช่น สุสานที่โสโครก[8]