ดาวฤกษ์สว่างมากที่สามารถมองเห็นได้ด้วยตาเปล่ามักมีชื่อเรียกมาแต่โบราณกาล โดยมากเป็นคำมาจากภาษาอารบิก และอีกจำนวนหนึ่งจากภาษาละติน ดูเพิ่มเติมที่ รายชื่อดาวฤกษ์ดั้งเดิม

ในทางปฏิบัติแล้ว ชื่อดั้งเดิมจะใช้เรียกกันโดยทั่วไปสำหรับดาวสว่างมากๆ เท่านั้น (เช่น ซิริอุส อาร์คตุรุส เวกา เป็นต้น) หรือดาวจำนวนหนึ่งที่แม้จะไม่สว่างมากนัก แต่มีความ "น่าสนใจ" (เช่น ดาวอัลกอล ดาวเหนือ ดาวมิรา เป็นต้น) สำหรับดาวฤกษ์สว่างอื่นๆ ที่มองเห็นด้วยตาเปล่า มักนิยมเรียกขานด้วยระบบการตั้งชื่อของเบเยอร์

นอกเหนือจากชื่อดาวแบบดั้งเดิมแล้ว ยังมีดาวที่ "น่าสนใจ" อีกจำนวนหนึ่งซึ่งมีชื่อเป็นภาษาอังกฤษใหม่ เช่น ดาวเบอร์นาร์ด ซึ่งมีค่าการเคลื่อนที่เฉพาะสูงที่สุดในบรรดาดาวฤกษ์ที่เรารู้จัก และยังเป็นดาวที่จางที่สุดเท่าที่สามารถมองเห็นได้ด้วยตาเปล่า ดูเพิ่มเติมที่ รายชื่อดาวฤกษ์ซึ่งตั้งตามนามบุคคล