การบันทึกภาพหัวใจด้วยคลื่นเสียงความถี่สูง[1] หรือ การตรวจคลื่นเสียงสะท้อนหัวใจ (อังกฤษ: echocardiography) เป็นวิธีการตรวจเพื่อวินิจฉัยโรค พยากรณ์โรค ตรวจหาความรุนแรงและเพื่อติดตามผลการรักษาโรคหัวใจและหลอดเลือด โดยใช้คลื่นเสียงความถี่สูงซึ่งออกมาจากผนึกแร่ชนิดพิเศษส่งผ่านหัวตรวจ คลื่นเสียงจะถูกสะท้อนกลับสู่หัวตรวจและแปลเป็นสัญญาณภาพผ่านหน้าจอให้เห็นได้ตลอดเวลาขณะตรวจ ซึ่งสามารถเห็นขนาดรูปร่างของหัวใจ ลิ้นหัวใจ รวมทั้งหลอดเลือดแดงใหญ่ที่ออกจากหัวใจด้วยลักษณะการตรวจ เจ้าหน้าที่จะให้ผู้ตรวจนอนบนเตียงราบ ตะแคงไปทางด้านซ้ายเล็กน้อย มือซ้ายพาดขึ้นบน และเปิดส่วนของเสื้อผ้าบริเวณหน้าอก และจะทำการติดแผ่นขั้วคลื่นไฟฟ้าหัวใจ 3 จุด บริเวณไหล่ทั้ง 2 ข้าง และบริเวณท้องอีก 1 จุด ทั้งนี้การตรวจผ่านผนังทรวงอกด้านหน้า ไม่มีอันตรายต่อผู้รับการตรวจ