การปฏิวัติเดือนกุมภาพันธ์ (รัสเซีย: Февра́льская револю́ция) ค.ศ. 1917 เป็นการปฏิวัติครั้งแรกจากสองครั้งในประเทศรัสเซียใน ค.ศ. 1917 มีศูนย์กลางในกรุงเปโตรกราด (ปัจจุบันคือ เซนต์ปีเตอร์สเบิร์ก) เมืองหลวงของรัสเซียในขณะนั้น ในวันสตรีในเดือนมีนาคม (ปลายเดือนกุมภาพันธ์ตามปฏิทินจูเลียน)[2] การปฏิวัติจำกัดอยู่ในเมืองหลวงและปริมณฑล และกินเวลาน้อยกว่าหนึ่งสัปดาห์ มีการเดินขบวนขนาดใหญ่และการปะทะด้วยอาวุธกับตำรวจและฌ็องดารีเย (gendarme) กำลังสุดท้ายที่ภักดีต่อพระมหากษัตริย์รัสเซีย ในวันท้าย ๆ กองทัพรัสเซียที่กบฏเข้ากับนักปฏิวัติ ผลทันทีของการปฏิวัติคือ การสละราชสมบัติของซาร์นิโคลัสที่ 2 ยุติราชวงศ์โรมานอฟ และสิ้นสุดจักรวรรดิรัสเซีย ซาร์ถูกแทนด้วยรัฐบาลชั่วคราวรัสเซียภายใต้เจ้าเกออร์กี ลวอฟ รัฐบาลชั่วคราวเป็นพันธมิตรระหว่างนักเสรีนิยมและสังคมนิยมที่ต้องการปฏิรูปการเมือง พวกเขาตั้งฝ่ายบริหารที่มีการเลือกตั้งแบบประชาธิปไตยและสภาร่างรัฐธรรมนูญ ขณะเดียวกัน นักสังคมนิยมยังตั้งสภาโซเวียตเปโตรกราดซึ่งปกครองร่วมกับรัฐบาลชั่วคราว เป็นการตกลงที่เรียก สองอำนาจ (Dual Power)การปฏิวัติดูปะทุขึ้นพร้อมกัน โดยปราศจากผู้นำแท้จริงหรือการวางแผนอย่างเป็นทางการ ประเทศรัสเซียกำลังประสบปัญหาเศรษฐกิจและสังคมจำนวนหนึ่ง ซึ่งประกอบกับผลกระทบจากสงครามโลกครั้งที่หนึ่ง ผู้จลาจลขนมปังและผู้นัดหยุดงานอุตสาหกรรมมีทหารประจำนครที่มีใจออกห่างเข้าด้วย เมื่อทหารทิ้งหน้าที่มากขึ้นและด้วยกำลังที่ภักดีอยู่ที่แนวหน้า นครจึงอยู่ในสถานะโกลาหล นำไปสู่การล้มซาร์การปฏิวัติเดือนกุมภาพันธ์มีการปฏิวัติเดือนตุลาคมตามมาในปีเดียวกัน ทำให้บอลเชวิคปกครองและการเปลี่ยนแปลงโครงสร้างสังคมของรัสเซีย และปูทางสู่สหภาพโซเวียต