ภายหลังจากสงครามฮังการี-โรมาเนียยุติลง ทำให้ประเทศฮังการีได้รับความพ่ายแพ้อย่างสมบูรณ์

รัฐบาลโรมาเนียได้ขอให้รัฐบาลฮังการีชดใช้ค่าปฏิกรรมสงคราม โดยเป็นการส่งมอบสินค้าจำนวน 50% ของประเทศ, สินค้าปศุสัตว์จำนวน 30%, อาหารสัตว์ประมาณสองหมื่นคันรถ, และแม้กระทั่งประเมินการชำระเงินสำหรับค่าใช้จ่ายของพวกเขา

ในช่วงต้นปี ค.ศ. 1920 พวกเขาได้เอาทรัพยากรของฮังการีไปเป็นจำนวนมาก รวมทั้งอาหาร, สินค้า, หัวรถจักรและรถราง, อุปกรณ์ภายในโรงงาน, หรือแม้กระทั่งโทรศัพท์และเครื่องพิมพ์ดีดจากหน่วยงานของรัฐบาล[8] ชาวฮังการีถือว่าการยึดทรัพยากรของโรมาเนียเป็นการชิงทรัพย์[8] โดยเป็นระยะเวลากว่าหกเดือนที่กองทัพโรมาเนียยึดครอง[9]

ภายหลังจากการยึดครองของโรมาเนีย "ความน่าสะพรึงกลัวขาว" ภายใต้การบัญชาของมิกโลช โฮร์ตี ได้ดำเนินการตอบโต้กับ "ความน่าสะพรึงกลัวแดง" ชาวฮังการีจึงต้องใช้ทรัพยากรที่หลงเหลือทั้งหมดเพื่อทำอาวุธสงคราม