การประท้วงในแอฟริกาเหนือและตะวันออกกลาง_พ.ศ.

การประท้วงในแอฟริกาเหนือและตะวันออกกลาง_พ.ศ._2553-2554

วิธีการ	การดื้อแพ่ง การต่อต้านของพลเรือน การเดินขบวน การละทิ้ง การจลาจล ความเคลื่อนไหวทางอินเตอร์เน็ต กบฏ การประท้วง การตั้งค่ายของผู้ประท้วง การปฏิวัติ การก่อจลาจล การเผาตนเอง การประท้วงแบบเงียบ การทำหน้าที่แทน การเคลื่อนไหวในสื่อสังคมออนไลน์ การนัดหยุดงาน สงครามกลางเมือง การกบฏ
ผล	อาหรับวินเทอร์ ตูนีเซีย: ประธานาธิบดีซีน อัลอาบิดีน บิน อะลีถูกขับไล่, ต้องสงสัย, ถูกเนรเทศ และรัฐบาลถูกล้มล้าง อียิปต์: ประธานาธิบดีฮุสนี มุบาร็อกถูกขับไล่, ต้องสงสัย, ถูกเนรเทศ และรัฐบาลถูกล้มล้าง ลิเบีย: มูอัมมาร์ กัดดาฟีถูกฆ่า พร้อมกับสงครามกลางเมือง และรัฐบาลถูกล้มล้าง เยเมน: ประธานาธิบดีอะลี อับดุลลอฮ์ ซอลิฮ์ถูกขับไล่ และอำนาจถูกส่งให้รัฐบาลเอกภาพแห่งชาติ ซีเรีย: ประธานาธิบดีบัชชาร อัลอะซัดเผชิญหน้ากับการต่อต้านของพลเรือน ทำให้เกิดสงครามกลางเมืองอย่างเต็มรูปแบบ บาห์เรน: การจลาจลต่อรัฐบาลถูกทำลายโดยเจ้าหน้าที่และการแทรกแซงที่นำโดยซาอุดี คูเวต, เลบานอน และโอมาน: การเปลี่ยนแปลงของรัฐบาลเพื่อตอบสนองต่อผู้ประท้วง โมร็อกโก, จอร์แดน และปาเลสไตน์: การปฏิรูปรัฐธรรมนูญเพื่อตอบสนองต่อผู้ประท้วง ซาอุดีอาระเบีย, มอริเตเนีย และประเทศอาหรับอื่นๆ: ประท้วง
สาเหตุ	ลัทธิอำนาจนิยม ระบอบเผด็จการ โครงสร้างประชากร ปัญหาพลังงานในช่วงคริสต์ทศวรรษที่2000 การทุจริตทางการเมือง การละเมิดสิทธิมนุษยชน การว่างงาน ภาวะเงินเฟ้อ โจราธิปไตย ความยากจน การแบ่งแยกนิกาย โมฮาเหม็ด โบอาซีซีเผาตนเอง
เป้าหมาย	ลัทธิอิสลามนิยม ประชาธิปไตย การเลือกตั้ง เสรีภาพทางการค้า สิทธิมนุษยชน การรับจ้าง การเปลี่ยนแปลงระบอบการปกครอง
สถานที่	แอฟริกาเหนือ, ตะวันออกกลาง (ป.ล. MENA หรือ "โลกอาหรับ")
วันที่	17 ธันวาคม ค.ศ.2010 – ธันวาคม ค.ศ.2012
เสียชีวิต	523,488 - 523,492 คนขึ้นไป

การประท้วงในแอฟริกาเหนือและตะวันออกกลาง_พ.ศ._2553-2554

เนื้อหาที่เกี่ยวข้อง