การประหารทารกผู้วิมล (อังกฤษ: Massacre of the Innocents) เป็นมหาทารกฆาตอันกษัตริย์เฮโรด พระเจ้ากรุงเยรูซาเลม รับสั่งให้ประหารทารกเพศชายผู้ไร้มลทินทั้งนครเบธเลเฮม ในวาระที่พระเยซูประสูติ เพื่อกันมิให้พระองค์ต้องทรงเสียพระราชบัลลังก์ไปให้แก่พระเยซูผู้ทรงได้ชื่อว่าเป็น “กษัตริย์ของชาวยิว”เหตุการณ์นี้มีบันทึกในพระวรสารนักบุญมัทธิว (อังกฤษ: Gospel of Matthew) บทที่ 2 ข้อ 13-16 ซึ่งเชื่อว่าเป็นผลงานการประพันธ์ของนักบุญมัทธิว ผู้ประกาศข่าวประเสริฐ (อังกฤษ: Matthew the Evangelist) และพระวรสารนักบุญเจมส์เมื่อคริสต์ศตวรรษที่ 2[1] แต่เนื่องจากไม่ปรากฏในบันทึกทางประวัติศาสตร์ คัมภีร์ไบเบิล และพระวรสารหรือพระกิตติคุณอื่นเลย พระอัตชีวประวัติส่วนใหญ่ของกษัตริย์เฮรอดจึงไม่นับเหตุการณ์ประหารทารกผู้วิมลว่าเป็นเรื่องที่เกิดขึ้นจริงตามประวัติศาสตร์[2] แต่ถือเป็นตำนานอภินิหารเฉกเช่นบรรดาชีวประวัตินักบุญมากกว่า[3]สำหรับทารกที่ถูกประหารนั้น เชื่อกันว่ามีจำนวนมากกว่าหนึ่งหมื่นราย กระนั้น ฝ่ายหัวอนุรักษนิยมเชื่อว่าไม่ได้มากมายถึงเพียงนี้ อย่างไรก็ดี คริสตจักรคาทอลิกและออร์ทอดอกซ์ถือว่าทารกผู้ถูกประหารเหล่านี้เป็นนักบุญ จึงทำการฉลองทุกปีในวันที่ 28 ธันวาคมสำหรับชาวคาทอลิก และวันที่ 29 ธันวาคมสำหรับชาวออร์ทอดอกซ์ โดยในโอกาสดังกล่าวมีการอธิษฐานและอวยพรเป็นพิเศษแก่ทารกตั้งแต่เจ็ดขวบลงมา เพื่อให้ได้รับความดูแลคุ้มครองจากเหล่านักบุญทารกผู้วิมล[4]