ถ้ารักษาด้วยการผ่าตัด ผลจะเห็นได้ภายในไม่กี่วันถ้าฉีดยา bupivacaine กล้ามเนื้อจะหยุดทำงานเนื่องจากยาระงับความรู้สึกวันหนึ่ง และ myocyte/myofiber จะสลายไปในช่วงอาทิตย์หนึ่ง หลังจากนั้น การฟื้นสภาพและการโตเกินของกล้ามเนื้อภายใน 2-3 อาทิตย์จะค่อย ๆ ทำให้ตาตรงและถ้าฉีด bupivacaine บวกกับฉีดโบทูลินั่ม ท็อกซินน้อย ๆ ที่กล้ามเนื้อตรงข้าม ความเหล่ของตาในช่วงฟื้นตัวจะน้อยลงการผ่าตัดแก้ตาเหล่บ่อยครั้งเป็นการแลกเปลี่ยนกลไกการทำงานบางอย่างกับอีกอย่าง และจะทำให้เกิดแผลเป็นแน่นอน ซึ่งทั้งสองจะทำให้การรักษาต่อ ๆ ไปยากขึ้นส่วนการฉีด Bupivacaine เทียบกันแล้ว จะลดกำลังและลดความยาวของกล้ามเนื้อโดยตรงการผ่าตัดต้องใช้ห้องผ่าตัด วิสัญญีแพทย์ และบุคลากรอื่น ๆ เทียบกับการฉีด bupivacaine ซึ่งสามารถทำภายในห้องพยาบาลโดยใช้เวลาไม่กี่นาทีสำหรับผู้ใหญ่ที่ร่วมมือได้

แต่การฉีด Bupivacaine ก็ไม่สามารถใช้กับกล้ามเนื้อที่อัมพาตหรือฝ่อ หรือว่ามีข้อจำกัดทางการเคลื่อนไหวของตาอื่น ๆ อยู่แล้ว (เช่น fibrotic muscle)และการตาเหล่เพียงเล็กน้อยอาจรักษาด้วยการผ่าตัดได้ดีกว่า เพราะการฉีดยาเสี่ยงต่อการแก้เกิน (overcorrection) ซึ่งมักจะทำให้เห็นภาพซ้อน[21][22][9][23]