แนวคิดแรกเกี่ยวกับรัฐสำหรับชาวสลาฟใต้ทั้งหมดเกิดขึ้นในช่วงปลายศตวรรษที่ 17 ซึ่งเป็นผลงานจากการคิดเชิงวิสัยทัศน์ของนักเขียนและนักปรัชญาชาวโครเอเชียที่เชื่อว่าวิธีเดียวที่ชาวสลาฟใต้จะได้รับอิสรภาพที่สูญเสียไปหลังจากหลายศตวรรษของการยึดครองภายใต้จักรวรรดิต่างๆ เพื่อรวมเป็นหนึ่งและปลดปล่อยตนเองจากทรราชและเผด็จการ[ต้องการอ้างอิง]

ในปี 1858 มีการสร้างแผนเพื่อสร้างสหพันธ์สลาฟใต้ แผนการที่ริเริ่มโดยรัฐบาลเซอร์เบียประกอบด้วยสมาชิกของกลุ่มลับเบลเกรด ซึ่งมีผู้คนที่ใกล้ชิดกับกลุ่มผู้ปกครอง

ชาวเซิร์บและชาวโครแอตในฐานะกลุ่มยูโกสลาเวียที่ตระหนักรู้มากที่สุด ได้วางรากฐานของอนาคตทางการเมืองของพวกเขา และโดยการยอมรับพวกเขา พวกเขาสัญญาว่าพวกเขาจะพยายามทำให้เป็นจริงในทิศทางเดียว เท่าที่สภาพแวดล้อมภายนอกจะเอื้ออำนวย แต่ละสาขา (ยูโกสลาเวีย)[1][ต้องการแหล่งอ้างอิงดีกว่านี้]

1. สำหรับชาวสลาฟทุกคน ระบบสหพันธรัฐเป็นที่ยอมรับ ยูโกสลาเวียจะก่อตั้งรัฐยูโกสลาเวียโดยมีผู้นำคนเดียวคือกษัตริย์ ตำแหน่งจะเป็นกรรมพันธุ์
2. ยูโกสลาเวียแบ่งออกเป็น 3 ชนชาติคือ: ชาวเซิร์บ, ชาวโครแอต และ ชาวสโลวีน
3. ทุกชนชาติจะมีการปกครองตนเองโดยสมบูรณ์ต่อหน้าสภานิติบัญญัติ - สมัชชาแห่งชาติ - นำโดยรองกษัตริย์ จะจัดการกองทุน สำนักงาน กิจการภายในและคริสตจักร และอื่นๆ รองจะเลือกเสมียนจากประชาชนในท้องถิ่นและนำเสนอต่อกษัตริย์เพื่อขออนุมัติจากราชวงศ์
4. กษัตริย์จะมีพระราชกิจที่ประกอบด้วยผู้มีความสามารถมากที่สุดในบรรดาเผ่าต่างๆ ในสมัชชาแห่งชาติ ทั้งสามเผ่าจะเป็นตัวแทนอย่างเท่าเทียมกัน
5. กองกำลังติดอาวุธจะเป็นตัวแทนอย่างเท่าเทียมกัน กองกำลังติดอาวุธจะเข้มข้นและค่าใช้จ่ายของพวกเขาจะถูกกระจายอย่างเท่าเทียมกัน
6. แต่ละชนชาติจะได้รับโอกาสในการให้ความรู้แก่ประชาชนในภาษาถิ่นของตนเอง และภาษาเซอร์เบียและอักษรซิริลลิกจะได้รับการยอมรับสำหรับการบริหารและวรรณกรรม
7. คริสตจักรอีสเทิร์นออร์ทอดอกซ์และคริสตจักรคาทอลิกจะเท่าเทียมกัน บริการและการปฏิบัติของพวกเขาจะเท่าเทียมกันและเป็นภาษาพิธีกรรมหากจำเป็น
8. ชนเผ่าโครเอเชียหมายถึงพื้นที่ต่อไปนี้: โครเอเชียและสลาโวเนีย (มีพรมแดนทางทหาร), อิสเตรียกับเขตของคราจินา, คารินเทียและสลาฟสไตเรีย, บอสเนียจากชายแดนทางบกถึงเวอร์บาส และทางเหนือของ ดัลมาเชีย ถึง เซตีนา, ไปยังเขต สปลีต และ ซาเกร็บ ที่ซึ่ง เคยเป็นเมืองหลวงของกษัตริย์โครเอเชียมาก่อน
9. ชาวเซอร์เบียครอบคลุมพื้นที่ต่อไปนี้: เซอร์เบีย, โซเฟีย, มาซิโดเนีย, ซีตา, อ่าวโคเตอร์และดูบรอฟนิก, ดัลมาเชียตอนใต้พร้อมกับหมู่เกาะต่างๆ, เฮอร์เซโกวีนา, บอสเนียจากเวอร์บาส ถึง ดรีนา และ เซอร์เมีย กับ วอยวอดีนา พื้นที่อื่นทั้งหมดหมายถึงชนเผ่าบัลแกเรีย
10. ทุกคนทุกชนชาติจะต้องช่วยเหลือซึ่งกันและกันในการปลดปล่อยดินแดนที่ใช้ร่วมกันจากการรุกรานจากต่างชาติ
11. ชาวยูโกสลาเวียแต่ละเผ่าจะรักษาชื่อชาติพันธุ์ของตนไว้ แต่สำหรับกิจการต่างประเทศ พวกเขาทั้งหมดจะเป็นยูโกสลาเวียและรัฐยูโกสลาเวีย

ในศตวรรษที่ 19 ขบวนการอิลลีเรียนดึงดูดปัญญาชนและนักการเมืองชาวโครเอเชียที่มีชื่อเสียงหลายคน มันเริ่มได้รับแรงผลักดันอย่างมากในปลายศตวรรษที่ 19 เท่านั้น ส่วนใหญ่เป็นเพราะการปฏิวัติในปี 1848 และนโยบายต่อต้านการเคลื่อนไหวเพื่อเสรีภาพของชาวสลาฟทางตอนใต้ อย่างไรก็ตาม แนวคิดสำหรับรัฐที่เป็นปึกแผ่นไม่ได้เติบโตจากแนวคิดไปจนถึงสถานะการวางแผนที่ใช้งานได้จริง และมีเพียงไม่กี่คนที่สนับสนุนองค์กรดังกล่าวเท่านั้นที่ได้พิจารณาอย่างจริงจังว่ารูปแบบใดของรัฐใหม่ควรใช้[ต้องการอ้างอิง]

เมื่อจักรวรรดิออตโตมันอ่อนแอลง และเซอร์เบีย บัลแกเรีย และกรีซแข็งแกร่งขึ้นหลังจากรัฐสภาเบอร์ลิน มีความหวังใหม่สำหรับอำนาจอธิปไตยของชาวสลาฟใต้ในออสเตรีย-ฮังการี และแนวคิดของการรวมชาติระหว่างทั้งสองได้รับแรงผลักดัน นักวิชาการ ออเรล โปโปวิชี เสนอการปฏิรูปที่เรียกว่า "สหรัฐอเมริกาแห่งเกรทเทอร์ออสเตรีย" ในปี 1906 แม้ว่าข้อเสนอของเขาจะไม่ได้ดำเนินการโดยจักรพรรดิฮับส์บูร์ก แต่ก็เป็นแรงบันดาลใจสำหรับการประชุมสันติภาพเมื่อสิ้นสุดสงครามโลกครั้งที่ หนึ่ง[ต้องการอ้างอิง]

โทมิสลาฟ บาคูริน ในช่วงต้นศตวรรษที่ 19 เป็นหนึ่งในผู้ให้กำเนิดยูโกสลาเวีย ความคิดของยูโกสลาเวียถูกหล่อหลอมขึ้นโดยชาวโปแลนด์และผู้อพยพชาวสลาฟตะวันตกคนอื่นๆ ในฝั่งตะวันตก ซึ่งเห็นว่าการแบ่งรัสเซีย-ออสเตรียของจักรวรรดิออตโตมันจะต้องถูกขัดขวางโดยค่าใช้จ่ายทั้งหมด และสถานะร่วมของชาวสลาฟใต้ทั้งหมดที่ถูกปลอมแปลง เขาเกณฑ์ ฟรานติเซค ซัค (ผู้ที่ชื่นชอบการตอบแทนซึ่งกันและกันของชาวสลาฟชาวโมราเวีย) และส่งเขาไปเบลเกรดในภารกิจนั้นพร้อมกับร่างแผน "นาเชร์ทานิเย"[ต้องการอ้างอิง]

ในกรุงเวียนนาเมื่อวันที่ 31 พฤษภาคม 1917 แอนตัน โคโรเชค อ่านคำประกาศเดือนพฤษภาคม ซึ่งชาวสโลวีเนียขอให้จักรวรรดิออสเตรีย-ฮังการีเปลี่ยนจากระบอบสองกษัตริย์เป็นระบอบสามกษัตริย์: ไม่ควรแบ่งออสเตรีย-ฮังการีให้เป็นเพียงออสเตรียและฮังการีอีกต่อไป แต่ให้ สามส่วน: ออสเตรีย ฮังการี และยูโกสลาเวีย ยูโกสลาเวียจะประกอบด้วยชาวสโลวีน ชาวโครแอต และชาวเซิร์บที่แยกจากกันภายในจักรวรรดิ ประกาศดังกล่าวถูกปฏิเสธ[ต้องการอ้างอิง]