การหายใจเฮือก (อังกฤษ: agonal respiration, agonal breathing, gasping respiration) เป็นรูปแบบการหายใจผิดปกติชนิดหนึ่งซึ่งเกิดจากปฏิกิริยาตอบสนอง (รีเฟลกซ์) จากก้านสมอง มีลักษณะหายใจเฮือก ดูใช้แรงมากในการหายใจ อาจมีเสียงออกมาพร้อมกับการหายใจ หรือมีกล้ามเนื้อกระตุกได้[1]:164, 166 สาเหตุอาจเกิดจากภาวะสมองขาดเลือด ออกซิเจนในเลือดต่ำรุนแรง หรือไม่มีออกซิเจนในเลือด ถือเป็นอาการแสดงทางการแพทย์ที่บ่งบอกถึงภาวะเจ็บป่วยรุนแรง จำเป็นต้องได้รับการรักษาอย่างเร่งด่วน เนื่องจากส่วนใหญ่หากดำเนินต่อไปผู้ป่วยอาจหยุดหายใจและเสียชีวิตได้ ช่วงเวลาของการหายใจเฮือกจนถึงเสียชีวิตอาจแตกต่างกันได้มาก ตั้งแต่ 2-3 เฮือก ไปจนถึงหลายชั่วโมง[1]คำนี้บางครั้งถูกใช้เรียกลักษณะการหายใจหอบเหนื่อยขาดเป็นห้วง ที่พบในผู้ป่วยอวัยวะล้มเหลว เช่น ตับวาย ไตวาย ผู้ป่วยที่มีภาวะการอักเสบทั่วร่าง (SIRS) ติดเชื้อในกระแสเลือด เลือดเป็นกรดจากเมตาบอลิก ซึ่งเกิดจากสาเหตุคนละอย่างกันกับการหายใจเฮือกการหายใจเฮือกเช่นนี้พบได้บ่อยในผู้ป่วยภาวะหัวใจหยุดเต้น โดยผู้ป่วยอาจยังมีการหายใจเฮือกได้อีกหลายนาที[1] ถือเป็นอาการที่จะต้องได้รับการนวดหัวใจผายปอดกู้ชีพ หากเปรียบเทียบในผู้ป่วยหัวใจหยุดเต้นด้วยกัน ผู้ป่วยหัวใจหยุดเต้นที่มีการหายใจเฮือกอาจมีพยากรณ์โรคที่ดีกว่าผู้ป่วยหัวใจหยุดเต้นที่ไม่มีการหายใจเฮือก[ต้องการอ้างอิง] สำหรับผู้ป่วยหัวใจหยุดเต้นที่หมดสติและคลำชีพจรไม่ได้ การหายใจเฮือกให้เห็นนี้ไม่ถือเป็นการหายใจที่ส่งออกซิเจนไปเลี้ยงร่างกายได้ จึงยังคงต้องช่วยหายใจอยู่หากไม่มีข้อห้ามอื่นสำหรับผู้ป่วยหัวใจหยุดเต้นนอกโรงพยาบาล สามารถพบการหายใจเฮือกได้ราว 40%[2]