ในบางกรณี ความใหม่อาจสัมพันธ์กับคุณสมบัติที่ดี เช่นเทคโนโลยีใหม่ๆ มักจะซับซ้อนกว่าและก้าวหน้ามากกว่าเทคโนโลยีเก่าๆ ฐานข้อมูลไวรัสใหม่อาจสัมพันธ์กับความมั่นคงของเครื่องคอมพิวเตอร์ คอมพิวเตอร์ใหม่ๆ อาจสัมพันธ์กับความเร็วและการทำงานที่ดีขึ้น

ในกรณีเฉพาะๆ เหล่านี้ อะไรบางอย่างอาจจะดีกว่าเมื่อใหม่ แต่ปกติก็จะไม่ใช่เพราะความใหม่เท่านั้นดังนั้น การอ้างความใหม่จึงไม่ใช่เหตุผลวิบัติในทุกๆ กรณี จะเป็นก็ต่อเมื่อไม่มีความสัมพันธ์จริงๆ หรือว่ายังไม่ได้ตรวจสอบความสัมพันธ์ หรือว่าอ้างว่าเป็นข้อพิสูจน์

ถ้าเป็นอะไรที่เสื่อมอยู่ตลอดเวลา ความใหม่ก็จะเป็นเหตุผลที่ดี ตราบเท่าที่มันคืนสภาพอะไรที่เคยมีหรือทำให้ดีขึ้นกว่าก่อนเช่น เสื้อผ้าใหม่ก็จะดีกว่าเสื้อผ้าที่เก่าแต่เหมือนกัน หรือว่าอวัยวะสัตว์ใหม่ๆ ก็จะดีกว่าในกรณีที่ลอกคราบ

ในเรื่องสุนทรียภาพ เช่นศิลปะและการดนตรี ก็เช่นกัน เพราะคุณค่าอาจไม่ได้อยู่ที่ผลงานที่ได้หรือว่าการเล่นโดยตรง แต่อยู่ที่ความรู้สึกว่าเป็นของใหม่และความอัศจรรย์ใจที่ก่อเช่น สถานีวิทยุกระจายเสียงอาจจะเล่นเพียงแต่ดนตรีที่ปัจจุบันกำลังได้ความนิยม หรือคาดว่าจะได้ความนิยมหลังจากเปิดแผ่น ไม่ใช่เล่นดนตรีที่นิยมเมื่อหลายเดือนก่อน ซึ่งเท่ากับระบุว่า ความนิยมในปัจจุบันเป็นสิ่งที่ให้ค่า ไม่ใช่คุณสมบัติอะไรในตัวเองของดนตรี ไม่ใช่ความนิยมที่เคยมีมาก่อน ถ้าเป็นเช่นนี้จริงๆ ความใหม่เองนั่นแหละจึงเป็นคุณค่าหลัก แม้อาจใช้ไม่ได้กับทุกสิ่งทุกอย่าง ในกรณีเช่นนี้ ประพจน์ที่เทียบสิ่งสองอย่างโดยความใหม่จึงไม่ใช่เหตุผลวิบัติ เช่น "เพลง ก น่าจะดีกว่ากับเพลง ข เพราะใหม่กว่า"