แผนภาพสำหรับหาค่าความเร็วชัตเตอร์และค่าเอฟที่เหมาะสมจากค่าเปิดรับแสงที่ได้จากเครื่องวัดค่าแสง

ค่าปริมาณการเปิดรับแสงมักแสดงเป็นตัวเลขที่เรียกว่า ค่าเปิดรับแสง (มักเรียกย่อว่า EV หรือ E v {\displaystyle E_{v}} ย่อมาจาก exposure value) ใช้เพื่อแสดงระดับการรับแสงที่กำหนดโดยค่าความกว้างในการเปิดแผ่นช่องรับแสง (ค่าเอฟ) และ เวลาเปิดรับแสง (ความเร็วชัตเตอร์)

กำหนดให้ E v = 0 {\displaystyle E_{v}=0} เมื่อค่าเปิดรับแสงเมื่อค่าเอฟเป็น F1 และเวลาเปิดรับแสงเป็น 1 วินาที ถ้าค่าปริมาณแสงที่ส่องถึงเพิ่มขึ้นสองเท่า (นั่นคือค่าเอฟเพิ่มขึ้น 2 {\displaystyle {\sqrt {2}}} หรือ ประมาณ 1.4 เท่า) ค่าเปิดรับแสงก็จะเพิ่มขึ้น 1 หากค่าการเปิดรับแสงเท่ากัน ปริมาณแสงที่ตกกระทบฟิล์มจะเท่ากันเมื่อถ่ายภาพวัตถุเดียวกันภายใต้สภาพแสงเดียวกัน

ตัวอย่างเช่น การใช้ F2.8-1/500s, F4-1/250s และ F5.6-1/125s ล้วนให้ค่าเปิดรับแสงเท่ากันที่ E v = 12 {\displaystyle E_{v}=12} คือในขณะที่เมื่อค่ารูรับแสงลดเหลือ 1/1.4 เท่า (ปริมาณแสงลดลงครึ่งหนึ่ง) ความเร็วชัตเตอร์ก็เพิ่มเป็นสองเท่า ส่งผลให้ปริมาณแสงรวมเท่ากัน อย่างไรก็ตาม แม้ว่าค่าแสงจะเท่ากัน ช่วงความชัดก็จะต่างกัน ยิ่งภาพใหญ่ ช่วงความชัดยิ่งลึก และปริมาณความเบลอก็จะเปลี่ยนแปลงไป โดยยิ่งความเร็วชัตเตอร์ต่ำยิ่งเบลอมาก

ค่าเปิดรับแสงที่เหมาะสมจะพิจารณาจากความสว่างของวัตถุและความไวแสงของฟิล์มที่ใช้ เช่นในกล้องที่มีการปรับค่าเปิดรับแสงอัตโนมัติอาจใช้เครื่องวัดแสง (exposure meter) เข้าช่วย

เพื่อให้ง่ายต่อการคำนวณค่าแสง มีวิธีที่เรียกว่าระบบ APEX ซึ่งเชื่อมโยงค่าตัวเลขที่เรียกว่าค่า A v {\displaystyle A_{v}} และ T v {\displaystyle T_{v}} กับค่ารูรับแสงและความเร็วชัตเตอร์ เมื่อใช้ระบบ APEX ค่า E v {\displaystyle E_{v}} สามารถแสดงในรูปแบบของผลรวมของค่า A v {\displaystyle A_{v}} และค่า T v {\displaystyle T_{v}}

ถ้าให้ A เป็นค่าเอฟ และ T เป็นความเร็วชัตเตอร์แล้ว ค่า A v {\displaystyle A_{v}} และค่า T v {\displaystyle T_{v}} นิยามว่า

A v = log 2 ⁡ A 2 = 2 log 2 ⁡ A {\displaystyle {\mathit {A_{v}}}=\log _{2}A^{2}=2\,\log _{2}A} T v = log 2 ⁡ 1 T = − log 2 ⁡ T {\displaystyle {\mathit {T_{v}}}=\log _{2}{\frac {1}{T}}=-\log _{2}T}

และจะได้ว่าค่าเปิดรับแสงเป็น

E v = A v + T v {\displaystyle {\mathit {E_{v}}}={\mathit {A_{v}}}+{\mathit {T_{v}}}}

หรือ

E v = log 2 ⁡ A 2 − log 2 ⁡ T {\displaystyle {\mathit {E_{v}}}=\log _{2}A^{2}-\log _{2}T}

ความสัมพันธ์ระหว่างค่าเปิดรับแสงและความเร็วชัตเตอร์ และ ค่าเอฟ ได้แสดงไว้ในตารางในรูปด้านบน

นอกจากนี้ ยังนิยามค่าความสว่าง ( B v {\displaystyle B_{v}} ) ของวัตถุที่ถูกถ่าย และค่าความไวแสง ( S v {\displaystyle S_{v}} ) ของฟิล์มไว้ดังนี้

B v = log 2 ⁡ ( B / ( N ∗ K ) ) {\displaystyle {\mathit {B_{v}}}=\log _{2}(B/(N*K))} S v = log 2 ⁡ ( N ∗ S x ) {\displaystyle {\mathit {S_{v}}}=\log _{2}(N*S_{x})} โดยที่ B {\displaystyle B} คือค่าความสว่างในหน่วย cd/m2, S x {\displaystyle S_{x}} คือความไวแสง ISO, N = 2 7 / 4 ≒ 0.3 {\displaystyle N=2^{7/4}\fallingdotseq 0.3} , K {\displaystyle K} คือค่าคงตัวการปรับเทียบของมาตรวัดแสงสะท้อน (ประมาณ 11.4) จะได้ว่า E v = B v + S v {\displaystyle {\mathit {E_{v}}}={\mathit {B_{v}}}+{\mathit {S_{v}}}}

จากที่กล่าวมาจะได้ความสัมพันธ์ดังนี้

E v = A v + T v = B v + S v {\displaystyle {\mathit {E_{v}}}={\mathit {A_{v}}}+{\mathit {T_{v}}}={\mathit {B_{v}}}+{\mathit {S_{v}}}}