โลนจี

การแต่งกายของสตรีในยุคก่อนอาณานิคมในชุด ทะเมียน

ชุดประจำชาติของพม่าคือโลนจี (လုံချည်, เสียงอ่านภาษาพม่า: [lòʊɴd͡ʑì]), สโสร่งยาวถึงข้อเท้าสวมใส่ทั้งผู้หญิงและผู้ชาย โลนจี ในรูปแบบใหม่เป็นที่นิยมในช่วงยุคอาณานิคมของอังกฤษแทนที่ ปาโซ การแต่งกายแบบดั้งเดิมซึ่งสวมใส่โดยผู้ชาย และ ทะเมียน ซึ่งสวมใส่โดยผู้หญิงก่อนยุคอาณานิคม ทะเมียน ในช่วงก่อนอาณานิคม มีรูปแบบลักษณะเป็นชุดยาว เรียกว่า เยตีนา (ရေသီနား) จะเห็นได้ในยุคปัจจุบันเฉพาะเป็นเครื่องแต่งกายในงานแต่งงานหรือชุดเต้นรำ ในทำนองเดียวกันก่อนยุคอาณานิคม ปาโซ เป็นเพียงการสวมใส่โดยทั่วไปในระหว่างการแสดงบนเวทีรวมถึงการเต้นรำและการแสดง อะเญน

ผ้าทออะเชะ

สมาชิกสภาสันติภาพและการพัฒนาแห่งรัฐของพม่า แต่งกายในชุดอะเชะ โลนจี

รูปแบบลวดลายพื้นเมืองของพม่า ที่เรียกว่า อะเชะ (အချိတ်; [ʔət͡ɕʰeɪʔ]), ลายลอนคลื่นที่สลับซับซ้อนแถบแนวนอนที่ประดับประดาด้วยการออกแบบคล้ายลายอาหรับ อะเชะ เป็นที่รู้จักกันในชื่อ ลูนติยา (လွန်းတစ်ရာ; [lʊ́ɴtəjà]) ซึ่งแปลว่า "กระสวยเส้นพุ่งนับร้อย"[9] อ้างถึงกระบวนการที่ต้องใช้เวลามาก มีราคาแพงและซับซ้อนในการทอผ้ารูปแบบนี้ ซึ่งต้องใช้กระสวยในเครื่องทอผ้าจำนวนมากซึ่งแต่ละอันจะให้สีที่แตกต่างกัน[10] ลวดลายอะเชะ มีต้นกำเนิดที่อมรปุระ[11] และเป็นที่แพร่หลายในยุคราชวงศ์โกนบอง

เสื้อคลุมไตปอน

สำหรับงานธุรกิจและโอกาสที่เป็นทางการ ชายชาวพม่า จะแต่งชุดเสื้อแจ๊คแก็ตแบบแมนจู ที่เรียกว่า ไตปอนอินจี (တိုက်ပုံအင်္ကျီ, [taɪʔpòʊɴ]) ใส่ทับเสื้อเชิ้ตคอปกแบบอังกฤษ ชุดนี้เป็นที่นิยมในยุคอาณานิคม

ชุดสตรี อินจี

ผู้หญิงพม่าสวมชุดสตรีที่เรียกว่า อินจี (အင်္ကျီ, [ʔéɪɴd͡ʑì]) มีสองรูปแบบที่แพร่หลายคือ ยีนเซ (ရင်စေ့) จะติดกระดุมด้านหน้าและ ยีนโพน (ရင်ဖုံး) ติดกระดุมไว้ด้านข้าง สำหรับพิธีที่เป็นทางการและทางศาสนาผู้หญิงพม่ามักสวมผ้าคลุมไหล่

เสื้อคลุมไทง์มะเตน

ในภาพยุคอาณานิคมนี้ผู้หญิงสวมชุด ยีนฮาน (เสื้อท่อนบน), และ ไทง์มะเตน (เสื้อคลุม)

การแสดงออกอย่างเป็นทางการที่สุดของเครื่องแต่งกายประจำชาติของพม่าสำหรับสตรี ได้แก่ เสื้อคลุมที่มีความยาวถึงสะโพกแนบแน่นกระชับที่เรียกว่า ไทง์มะเตน (ထိုင်မသိမ်း, [tʰàɪɴməθéɪɴ]) บางครั้งก็มีการปักเลื่อมบนพื้นผิวผ้า ไทง์มะเตน ในภาษาพม่าจะแปลว่า "ไม่เแน่นขนัดเวลานั่ง" หมายถึงเสื้อคลุมที่กระชับไม่ยับยู่ยี่ขณะนั่ง เสื้อคลุมนี้ได้รับความนิยมในหมู่ชนชั้นสูงในช่วงราชวงศ์โกนบอง

กองบอง

นายพลอองซาน โพก กองบอง และสวม ไตปอน (เสื้อคลุม)

เครื่องแต่งกายประจำชาติของพม่าสำหรับผู้ชายประกอบด้วยผ้าโพกหัวที่เรียกว่า กองบอง (ခေါင်းပေါင်း, [ɡáʊɴbáʊɴ]) ซึ่งสวมใส่สำหรับการทำงานอย่างเป็นทางการ ในยุคอาณานิคมกองบองถูกพัฒนาให้เป็นเครื่องแต่งกายสามัญของชายชาวพม่า การออกแบบกองบองของชาวพม่าสมัยใหม่เกิดขึ้นในช่วงกลางปี ​​1900 และเรียกว่า มอนเจะตะเร (မောင့်ကျက်သရေ)[12] เป็นกองบองทำจากผ้าที่มีโครงหวายและสามารถสวมใส่ได้เช่นสวมหมวก

ญะพะนะ

รองเท้าแตะกำมะหยี่สวมใส่ได้ทั้งสองเพศ เรียกว่า ญะพะนะ (ကတ္တီပါဖိနပ်‌, หรือ มัณฑะเลย์ พะนะ) เป็นรองเท้าที่สวมใส่เป็นทางการ

การแต่งการตามภูมิภาค

กลุ่มชาติพันธุ์ต่างๆ ในพม่าทุกกลุ่มล้วนมีเสื้อผ้าและประเพณีสิ่งทอที่แตกต่างกัน