สัมผัสลวงหลายอย่างเกิดจากลำดับของสิ่งเร้าที่มาสัมผัสกับผิวหนังที่อยู่นิ่ง ๆ

• สัมผัสลวงเนื่องกับพื้นที่-เวลาที่รู้จักดีที่สุดอย่างหนึ่งก็คือ สัมผัสลวงแบบกระต่าย ที่การเคาะผิวหนังสองที่ตามลำดับทำให้รู้สึกว่า ได้เคาะผิวหนังในระหว่างด้วย[3][4] สัมผัสลวงแบบกระต่าย (cutaneous rabbit illusion) ซึ่งเรียกอีกอย่างในภาษาอังกฤษว่า sensory saltation (การกระโดดทางความรู้สึก)[5] ก็เกิดทางตาด้วย[6] ทางหูด้วย[7]
• ปรากฏการณ์เทา (tau effect) เป็นการรับรู้ระยะทางที่ผิดพลาด[8][4][9] ที่การเคาะผิวหนังในระยะเท่า ๆ กันทำให้สามารถรู้สึกว่า ไม่เท่ากัน โดยขึ้นอยู่กับช่วงเวลาระหว่างการเคาะ โดยเฉพาะก็คือ ช่วงระหว่างการเคาะสั้น ๆ จะทำให้รู้สึกว่าจุดที่เคาะอยู่ใกล้กันมากกว่า[9] เป็นการแปลสิ่งเร้าผิดที่เกิดทางตาด้วย[10] ทางหูด้วย[11]
• ปรากฏการณ์แคปปา (kappa effect) เป็นการรู้สัมผัสที่ผิดพลาดทางกาลเวลา[8] ซึ่งเสริมปรากฏการณ์เทา คือ การเคาะผิวหนังที่จุดต่าง ๆ โดยมีช่วงเวลาห่างเท่า ๆ กันจะทำให้รู้สึกว่า ช่วงเวลาไม่เท่ากัน ขึ้นอยู่กับช่วงระยะทางที่เคาะ โดยเฉพาะก็คือ ช่วงระยะทางที่ห่าง ๆ กันจะทำให้รู้สึกผิดว่า ช่วงระยะเวลาระหว่างการเคาะห่างกันมากขึ้น เป็นการแปลสิ่งเร้าผิดที่เกิดทางตาด้วย[12][13] และทางหูด้วย[11]
• ถ้าเปิดปลายแขนเล้วปิดตาหรือหันศีรษะไปทางด้านตรงข้าม ในขณะที่อีกคนหนึ่งค่อย ๆ ลากนิ้วอย่างช้า ๆ จากข้อมือขึ้นไปถึงข้อศอก หลายคน ๆ จะไม่สามารถบอกได้ว่า เมื่อไรนิ้วมาสัมผัสรอยย่นที่ข้อศอก[14]