ทัศนคติทางตรงละทางอ้อมต่อความสัมพันธ์ต่างเชื้อชาติมีผลกระทบอย่างมากต่อการตีความเกี่ยวกับการแสดงความรักในที่สาธารณะในบริบทนี้ ทัศนคติเหล่านี้เกิดมาจากหลายปัจจัยรวมทั้งการติดต่อสื่อสารทางสังคม ตัวอย่างเช่น การมีส่วนร่วมโดยส่วนตัวและการติดต่อแบบขยาย (ตัวแทนสื่อ) กับความสัมพันธ์ระหว่างเชื้อชาติและระหว่างคนผิวขาวและผิวสีถูกโยงเข้ากับมุมมองเชิงบวกเกี่ยวกับความสัมพันธ์ระหว่างเชื้อชาติ[12] ดังนั้น ประสบการณ์ส่วนตัวและการสัมผัสกับคู่รักต่างเชื้อชาติมักเกี่ยวข้องกับทัศนคติที่ดี ผลการวิจัยนี้สนับสนุนสมมติฐานการสัมผัส (contact hypothesis) ซึ่งกล่าวว่าความสัมผัสระหว่างกลุ่มต่างเชื้อชาติจะลดความเอนเอียงและส่งเสริมการเชื่อมโยงระหว่างเชื้อชาติ[13]

เนื่องด้วยแนวคิดเกี่ยวกับทัศนคติที่คนอื่นมีต่อความสัมพันธ์ระหว่างเชื้อชาติ คู่รักต่างเชื้อชาติหลายคู่อาจมีกลยุทธ์บางอย่างเพื่อลดการถูกประนามและการเหยียด งานวิจัยชี้ว่าคู่รักวัยรุ่นต่างเชื้อชาติมักไม่ค่อยร่วมกิจกรรมทั้งในที่ส่วนตัวและในที่สาธารณะเมื่อเทียบกับคู่รักที่มีเชื้อชาติเดียวกัน[14] พบความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญระหว่างสองกลุ่มนี้ในการจับมือในที่สาธารณะซึ่งคู่รักต่างเชื้อชาติไม่ค่อยทำกัน ทว่าไม่พบความแตกต่างเมื่อเปรียบเทียบการแสดงความรักในที่ส่วนตัว สิ่งนี้ชี้ว่าคู่รักต่างเชื้อชาติอาจกลัวที่จะโดนตัดสินด้านลบในที่สาธารณะ ทำให้พวกเขายับยั้งที่จะแสดงความรักเมื่อเทียบกับคู่รักที่มีเชื้อชาติเดียวกัน[15]