จากท่วงท่าทางเพศต่างๆ ที่เกิดขึ้นในกิจกรรมทางเพศระหว่างผู้ชายกับผู้ชาย พบว่าหลักฐานที่แสดงให้เห็นถึงพฤติกรรมทางเพศระหว่างผู้ชายกับผู้ชายไม่ได้รับการรายงานที่มากเพียงพอจากการสำรวจอันเนื่องมาจากอคติต่อความพึงพอใจในสังคม[1][2]

การร่วมเพศทางทวารหนัก

ในอดีตการร่วมเพศทางทวารหนักถือได้ว่าเป็นพฤติกรรมทางเพศที่ผู้ชายที่ร่วมเพศกับผู้ชายนิยมปฏิบัติกัน แต่อย่างไรก็ตามผู้ชายที่ร่วมเพศกับผู้ชายจำนวนมากไม่นิยมทำกิจกรรมดังกล่าว แต่มีความพึงพอใจที่ทำกิจกรรมอย่างอื่นแทนทั้งการร่วมเพศทางปาก, การฟรอต หรือการสำเร็จความใคร่ด้วยตนเองระหว่างกันแทน[3][4][5]

ในบรรดาผู้ชายที่มีการร่วมทางเพศทางทวารหนัก ฝ่ายที่สอดใส่จะถูกนิยามว่ารุก ขณะที่ฝ่ายที่ถูกสอดใส่จะถูกนิยามว่ารับ ส่วนฝ่ายที่มีความพึงพอใจกับทั้ง 2 บทบาทจะถูกนิยามว่าโบท[6] และเมื่อหากมีการทำกิจกรรมแบบไม่สวมใส่ถุงยางอนามัยพฤติกรรมดังกล่าวจะถูกนิยามว่าแบร์แบ็ก การรับรู้ถึงความสุข และความเจ็บปวดอาจจะมาพร้อมกันในระหว่างที่ร่วมเพศทางทวารหนัก แม้ว่าปลายเส้นประสาทของทวารหนักจะทำให้เกิดความรู้สึกพึงพอใจแต่ที่จะทำให้อีกฝ่ายเกิดความความเสียวสุดยอดทางเพศระหว่างทำกิจกรรมนั้นสามารถทำได้โดยการไปกระตุ้นจุดของต่อมลูกหมากซึ่งอยู่ภายในทวารหนักของผู้ชาย[7][8] จากการศึกษาของ National Survey of Sexual Health and Behavior (NSSHB) พบว่าผู้ชายที่เป็นฝ่ายถูกสอดใส่มีแนวโน้มจะถึงจุดสุดยอดในช่วงสุดท้ายของการทำกิจกรรมเท่ากับผู้ชายที่เป็นฝ่ายที่สอดใส่[9] และจากการศึกษาโดยการสุ่มตัวอย่างคนโสดในสหรัฐพบว่าอัตราการถึงจุดสุดยอดของผู้ชายมีลักษณะที่คล้ายคลึงกันถึงแม้ว่าจะมีรสนิยมที่แตกต่างกัน[10] สำหรับความเจ็บปวดหรือความรู้สึกไม่พึงพอใจระหว่างร่วมเพศทางทวารหนัก[11] จากผลการวิจัยพบว่าร้อยละ 24 ถึงร้อยละ 61 ของชายรักร่วมเพศ และชายรักร่วมสองเพศมีความรู้สึกเจ็บในการทำกิจกรรมดังกล่าวและมันได้กลายเป็นปัญหาทางเพศที่เกิดขึ้นในชีวิตประจำวัน[11]

จากผลสำรวจต่างๆที่เกี่ยวข้องกับความถี่ของการร่วมเพศทางทวารหนักกลุ่มผู้ชายที่ร่วมเพศกับผู้ชายพบว่ามีความแตกต่างกันเมื่อเวลาผ่านไป ซึ่งก็มีบางช่วงที่มีร้อยละสูงกว่าช่วงอื่นๆ[6][12][13][14] จากรายงานพบว่าชายรักร่วมเพศ และชายรักร่วมสองเพศจำนวนมากพบว่าตนเองเคยมีส่วนร่วมในการร่วมเพศทางทวารหนักมาทั้งชีวิต[6] และจากการศึกษาในกลุ่มชายรักร่วมเพศพบว่าผู้ชายที่ชอบสอดใส่กับผู้ชายที่ชอบถูกสอดใส่มีร้อยละที่ใกล้เคียงกัน[6][15] ซึ่งอย่างไรก็ตามผู้ชายที่ร่วมเพศกับผู้ชายขณะที่เป็นฝ่ายถูกสอดใส่มักจะมีคำถามเกี่ยวกับความเป็นชายในระหว่างทำกิจกรรม[16][17]

การร่วมเพศแบบไม่สอดใส่และการสำเร็จความใคร่ด้วยตนเอง

ในการร่วมเพศแบบไม่สอดใส่นั้นสามารถทำได้หลายวิธีอาทิ การฟรอต คือกิจกรรมทางเพศระหว่างผู้ชายกับผู้ชายโดยการเอาอวัยวะเพศของทั้งสองฝ่ายมาเสียดสีกัน[18] ซึ่งเป็นหนึ่งในรูปแบบของการฟรอตเทจ วิธีการดังกล่าวสามารถสร้างความพึงพอใจได้มากกว่าเนื่องจากอวัยวะเพศของทั้งสองฝ่ายถูกกระตุ้นในเวลาที่พร้อมกัน ซึ่งทั้งคู่สามารถที่จะสร้างน่าพึงพอใจจากการเสียดสีพร้อมกันจากเส้นประสาทของเส้นสองสลึง ที่อยู่ตรงใต้ช่องปัสสาวะซึ่งอยู่บริเวณหัวองคชาตของอวัยวะเพศชายของแต่ละคน

การร่วมเพศแบบไม่สอดใส่โดยการเสียดสีบริเวณทวารหนัก หรือการด็อกกิง (หมายถึงการเอาอวัยวะเพศสอดใส่เข้าไปในหนังหุ้มปลายของอีกฝ่าย) ก็ถือเป็นกิจกรรมทางเพศแบบไม่สอดใส่อีกรูปแบบหนึ่งระหว่างผู้ชายที่ร่วมเพศกับผู้ชาย

การทำกิจกรรมทางเพศโดยใช้มือก็ถือเป็นอีกหนึ่งกิจกรรมทางเพศแบบไม่สอดใส่ที่อาจเกิดขึ้นระหว่างผู้ชายกับผู้ชาย โดยมีทั้งแฮนด์จ็อบ ซึ่งก็คือการใช้มือเพื่อกระตุ้นอวัยวะเพศชายหรือถุงอัณฑะของอีกฝ่าย และการฟิงเกอร์ริง ซึ่งก็คือการใช้นิ้วสวนเข้าไปทางทวารหนักของคู่ตนเอง

ซึ่งผู้ชายที่ร่วมเพศกับผู้ชายสามารถใช้เซ็กซ์ทอยประกอบได้ โดยอิงจากการสำรวจทางออนไลน์ของชายรักร่วมเพศ และชายรักร่วมสองเพศจำนวน 25,294 คน พบว่าร้อยละ 49.8 ได้เคยใช้ไวเบรเตอร์ โดยผู้ชายส่วนมากที่ใช้ไวเบรเตอร์ใสขณะสำเร็จความใคร่ด้วยตนเองร้อยละ 86.2 ในขณะผู้ชายบางส่วนใช้กับคู่ของตนเองกันพบว่า ร้อยละ 65.6 ได้ใช้ไวเบรเตอร์โดยไม่มีการสอดใส่ ขณะที่ร้อยละ 59.4 พบว่ามีการใช้ตลอดการมีกิจกรรมทางเพศ[19]

การร่วมเพศทางปาก

ลักษณะของการร่วมเพศทางปากระหว่างผู้ชายกับผู้ชายอาจจะมีความแตกต่างกันไปทั้งการกระตุ้นผ่านทางอวัยวะเพศ (เฟอเลชิโอ), ถุงอัณฑะ (ทีแบ็กกิง) หรือรูทวารหนัก (เอนิลิงกัส) เวลลิงส์และคณะได้ทำการรายงานผลของ "ความสมดุลระหว่าง 'รักร่วมเพศ' กับ การร่วมเพศทาง'ทวารหนัก' ในกลุ่มผู้ชายเป็นเรื่องปกติทั้งในกลุ่มบุคคลและผู้เชี่ยวชาญด้านสุขภาพ" ซึ่งจากการสำรวจแบบออนไลน์ของกลุ่มชายรักร่วมเพศจำนวน 18,000 คนในทวีปยุโรปพบว่า "การร่วมเพศทางปากเป็นวิธีที่นิยมมากที่สุด ตามมาด้วยการสำเร็จความใคร่ด้วยตนเองร่วมกัน ขณะที่การร่วมเพศทางทวารหนักอยู่ในอันดับที่สาม"[3] และจากผลการสำรวจในปีค.ศ. 2011 โดย The Journal of Sexual Medicine พบว่าผลลัพธ์ที่คล้ายคลึงกันในกลุ่มผู้ชายที่เป็นคนรักร่วมเพศ และรักร่วมสองเพศในสหรัฐ ผลสำรวจในลักษณะพฤติกรรมพบว่า การจูบอีกฝ่ายทางปากร้อยละ 74.5 ตามมาด้วยการร่วมเพศทางปากร้อยละ 72.7 และการสำเร็จความใคร่ด้วยตนเองระหว่างกันร้อยละ 68.4 ซึ่งทั้งสามพฤติกรรมดังกล่าวเป็นพฤติกรรมที่พบบ่อยที่สุดจากการสำรวจตามลำดับ โดยร้อยละ 63.2 ของกลุ่มตัวอย่างได้รายงานเกี่ยวกับพฤติกรรมทางเพศของตนเองที่แตกต่างกัน 5 ถึง 9 พฤติกรรมในช่วงของการมีกิจกรรมครั้งสุดท้าย[20]